ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ 27/4/2008

Συνάδελφοι,
Το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν δραματικές εξελίξεις στο ασφαλιστικό μας. Και ενώ απαιτείται να συζητήσουμε αυτό το φλέγον θέμα, για να αποφασίσουμε με ευθύνη όλων μας το τι θα πράξουμε, το προεδρείο της συνέλευσης ευτέλισε τη συζήτηση σε προεκλογική πασαρέλα. Αυθαίρετα απαγόρευσε να μιλήσει ή να κάνει προτάσεις στο πρώτο θέμα της συνέλευσης μας, που ήταν το ασφαλιστικό, η Αριστερή Παρέμβαση, και όποιος ανένταχτος συνάδελφος ήθελε. Επέτρεψε να μιλήσουν, μόνο οι επικεφαλής των παρατάξεων που δήλωναν ότι κατεβαίνουν στις εκλογές!!! Πρόκειται για πλήρως αντιδημοκρατική ενέργεια. Εμείς δηλώνουμε σε σας, και όχι στο προεδρείο, ότι η προσπάθεια μας είναι, παρά το αντιδημοκρατικό καταστατικό, να υπάρξει ψηφοδέλτιο ανεξάρτητο, ριζοσπαστικό, αριστερό στις εκλογές και γι αυτό απευθύνουμε κάλεσμα σε κάθε συνάδελφο, που αναγνωρίζει αυτή την ανάγκη.
Όλα αυτά συμβαίνουν όταν η κυβέρνηση ετοιμάζει νέες επεμβάσεις σε βάρος των ασφαλισμένων. Μειώσεις συντάξεων, αυξήσεις ορίων ηλικίας, νέα λεηλασία των ταμείων και με υποκρισία διατείνεται ότι γίνονται λόγω οικονομικής κρίσης του ασφαλιστικού. Όλοι ξέρουμε ότι οι κυβερνήσεις είναι υπόλογες γιατί έκλεψαν με τα δομημένα, εκμεταλλεύονταν άτοκα τα αποθεματικά, χαρίζουν εισφορές στους εργοδότες, καθιέρωσαν την ανασφάλιστη εργασία, έφαγαν στο χρηματιστήριο, μείωσαν εργοδοτικές εισφορές με νόμους.
Σε μας ο οδοστρωτήρας έχει ξεκινήσει με την σαλαμωτή εφαρμογή του νόμου Αλογοσκούφη. Ήδη οι προσληφθέντες από το 2005 και μετά δεν γράφονται στο ταμείο επικούρησης, αλλά στο ΙΚΑ-ΕΤΕΑΜ, και έτσι το ταμείο δεν έχει πλέον εισφορές από τους νέους. Η εφαρμογή του νόμου Ρέππα έβαλε ήδη το ταμείο της Αγροτικής στο ΙΚΑ. Το ΕΤΑΤ συγκροτήθηκε και έχει ήδη ενταχθεί της Αγροτικής και έχουν κάνει αιτήσεις ένταξης και οι εργοδότες της Άλφα και της Εμπορικής, που όμως εδώ έχουμε τη θετική απόφαση του δικαστηρίου, που έκρινε αντισυνταγματική τη διάλυση του ταμείου της Εμπορικής.
Το σχέδιο υπονόμευσης των συντάξεων μας , διάλυσης των ταμείων μας και απαλλαγής των τραπεζιτών από τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις τους είναι σε εξέλιξη και όχι μπροστά μας για να επαναπαυόμαστε και ο σύλλογος να αδρανεί.
Ένα σχέδιο που ξεκίνησε με το νόμο Ρέππα του ΠΑΣΟΚ για την κύρια, συνεχίστηκε με το νόμο Αλογοσκούφη για την επικουρική και θα προχωρήσει με το επικείμενο νομοσχέδιο Πετραλιά, που εξήγγειλαν ότι βάζει χέρι και στα ταμεία υγείας.
Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ προπαγανδίζουν ότι χρειάζεται ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και άρα θυσίες από τους εργαζόμενους. Οι ασφαλισμένοι καταλαβαίνουν ότι αυτή η πορεία οδηγεί σε συνεχή επιδείνωση της θέσης των εργαζόμενων, των νέων, των συνταξιούχων. Οι μόνοι που βλέπουμε να μη θίγονται, αλλά να θησαυρίζουν, είναι οι τραπεζίτες και όσοι κατέχουν το κεφάλαιο.
Για όλους εμάς το κρίσιμο ερώτημα είναι αν μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την πορεία.
Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έχουν δεχτεί ότι η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη, όπως έχουν αποδεχτεί τα ιδεολογήματα περί συνευθύνης εργαζόμενων και εργοδοτών, πιέσεων από το διεθνές περιβάλλον, δείκτες ανάπτυξης και λοιπά. Πίσω από την προσαρμοστικότητα τους κρύβεται η υποταγή και πίσω από τον εκσυγχρονισμό τους η ενσωμάτωση. Όμως οι εργαζόμενοι βλέπουν ότι ο κυβερνητικός, εργοδοτικός συνδικαλισμός, που ασκείται από τις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ μέχρι τη δική μας ΟΤΟΕ, το ΣΥΕΤΕ και το σύλλογο συνταξιούχων, δεν έχει κανένα αποτέλεσμα όλα αυτά τα χρόνια.
Οι αντεργατικές επιθέσεις δεν εξωραΐστηκαν, οι επιπτώσεις αυτών των πολιτικών δεν αμβλύνθηκαν.
Έχει αποδειχτεί ότι ο μόνος δρόμος για να υπάρχουν κατακτήσεις που διαρκούν, άλλα και για άμυνα, αντίσταση για να μη χειροτερεύει η θέση μας είναι ο μαζικός, ανυποχώρητος, συντονισμένος αγώνας.
Στην ανακοίνωση που σας μοιράσαμε γράφουμε για τις επεμβάσεις στο ασφαλιστικό και την ανυπαρξία αντιδράσεων από το σύλλογό μας. Η ΠΑΣΚΕ που ελέγχει με απόλυτη πλειοψηφία το σύλλογο συνεπικουρούμενη από τις δυο ΔΑΚΕ, που ως συνεπείς κυβερνητικές παρατάξεις δεν θέλουν συγκρούσεις με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, δεν έκαναν την παραμικρή ενέργεια να αποτρέψουν την ένταξη στο ΙΚΑ. Και μιλάω για ενέργειες και όχι για λόγια. Γιατί στα λόγια έχουν για εσωτερική κατανάλωση ένα ομόφωνο ψήφισμα του Δ.Σ. εδώ και ενάμιση χρόνο, που λέει ότι καταδικάζουν την μονόπλευρη (!!) απόφαση της διοίκησης που ζητά ένταξη στο ΙΚΑ και μας το διαβάζουν όταν στριμώχνονται.
Δεν πρόκειται για αμέλεια, ούτε για ανικανότητα ή αδυναμίες. Είναι πολιτική αντίληψη και πρακτική. Δεν θεωρούν το συνδικαλισμό όπλο διεκδίκησης και συλλογικής δράσης για την υπεράσπιση των συμφερόντων όλων των μελών. Τον βλέπουν ως διαδικασίες διαδρόμων, διαβουλεύσεων των ειδικών με τους εκπροσώπους της διοίκησης και ως δημόσιες σχέσεις με τα μέλη για παροχή εξυπηρετήσεων.
Δεν πιστεύουν στο όπλο του αγώνα, αλλά τον θεωρούν ενασχόληση με τα κοινά, που προσθέτει στο προσωπικό κύρος και στην ισχυροποίηση της θέσης τους στους μηχανισμούς των κομμάτων τους.
Ο συνδικαλισμός που ασκούν διασπά. Ο πόλεμος της ΠΑΣΚΕ συνταξιούχων με την ΠΑΣΚΕ του ΣΥΕΤΕ μέσω των συλλόγων, που και οι δυο ελέγχουν με απόλυτες πλειοψηφίες, δεν έχει να κάνει με προσωπικές βεντέτες, που υπάρχουν και τέτοιες, αλλά με βαθύτερα αίτια που αφορούν την πολιτική τους και το διαφορετικό βαθμό προσαρμογής στους σχεδιασμούς της διοίκησης και του πολιτικού συστήματος.
Εμείς χρειαζόμαστε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που να ενώνει στη δράση.
Που θα τολμά να συγκρουστεί γιατί η εργοδοσία και οι κυβερνήσεις με τα καλοπιάσματα καταλαβαίνουν ότι σε έχουν του χεριού τους.
Αποδείχτηκε ότι με την ανάθεση στους 15 του Δ.Σ. πάμε από το κακό στο χειρότερο. Δεν μπορεί να έχουμε ένα καταστατικό που αποκλείει τις μεμονωμένες υποψηφιότητες, που βάζει όρο συμμετοχής τα 18 άτομα για ψηφοδέλτιο, παραπέμποντας ευθέως σε μηχανισμούς κομματικών παρατάξεων. Να μην εκλέγει έδρα παράταξη με 338 ψήφους και να την παίρνει η ΠΑΣΚΕ που δεν είχε καν υπόλοιπο.
Δεν μπορεί ο Σύλλογος να λειτουργεί με το Διοικητικό Συμβούλιο να αποφασίζει για όλα ως αυθεντία και τα μέλη να είναι μόνο οι ψηφοφόροι που εγκρίνουν. Χρειάζονται τακτικές συνελεύσεις ανά θέμα με αποφασιστικό ρόλο των μελών και περιφερειακή οργάνωση.
Αποδέχονται το νόμο Ρέπα, που στέλνει το ταμείο κύριας στο ΙΚΑ και μειώνει τις εισφορές των τραπεζιτών. Η πιο απονήρευτη εκδοχή είναι ότι το έκαναν επειδή ήταν δική τους η κυβέρνηση και δεν φανταζόταν τι ασκούς Αιόλου άνοιγαν, αφού ο υφυπουργός «δικό τους παιδί» είχε τάξει ανταλλάγματα (προς Θεού όχι για τους ίδιους), αλλά για ενιαίο ταμείο επικουρικής. Έλα όμως που ήρθε άλλη κυβέρνηση, αξιοποίησε το βίο και την πολιτεία της προηγούμενης και παίρνει και την επικουρική χαρίζοντας και άλλα στους τραπεζίτες.
Έτσι είναι η πολιτική και πρέπει και οι δυο ΠΑΣΚΕ του κ. Τζούλη και του κ. Πίσχινα και οι δυο ΔΑΚΕ του κ. Πορτούλα και του κ. Πίσκοπου να δουν τις ευθύνες τους για το πώς φτάσαμε στο σήμερα.
Ούτε η Αλλέστα κοντραρίστηκε με τις επιλογές της πλειοψηφίας του Δ.Σ. στα κρίσιμα ζητήματα της απαίτησης για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και της κινητοποίησης για την αμφισβήτηση και αποτροπή της ένταξης στο ΙΚΑ. Δεν θέλει να συγκρούεται, ούτε να αξιοποιήσει αγωνιστικές διαθέσεις. Παράδειγμα ο χαρακτηρισμός ως «ψευτοεπαναστατικής» πρότασης συναδέλφου στην προηγούμενη ενημέρωση για πορεία όλων μας στο Κεντρικό. Η Ενιαία παρά την προβολή ενός θετικού πλαισίου δεν συμβάλλει στην δημιουργία μετώπων μέσα στους εργαζόμενους αφού περιορίζει τις συνεργασίες και την κοινή δράση μόνο με όσους εντάσσονται στο ΠΑΜΕ.
Χρειαζόμαστε να διαμορφωθεί ένα αγωνιστικό πρόγραμμα που δεν θα είναι της λογικής των συμψηφισμών και της υποχωρητικότητας στις ορέξεις τραπεζών και κυβερνήσεων.
Το μόνο που μπορεί να μας προστατεύσει είναι ο αγώνας με γνώμονα τα δικά μας συμφέροντα, τις ανάγκες μας και το δίκιο μας ως άνθρωποι που εργαστήκαμε, πληρώσαμε εισφορές και έχουμε δικαίωμα στις συντάξεις που ξέραμε. Δεν διαπραγματευόμαστε το δίκιο μας, δεν το παζαρεύουμε ανάλογα με το ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση.
Απαιτείται να ξεπεράσουμε τους τεχνητούς διαχωρισμούς (παλιοί-νέοι, εν ενεργεία και συνταξιούχοι, προσβλέποντες σε εθελουσία και μη, κ.α.) και τις πολιτικές τυφλώσεις των συνδικαλιστών (ο ένας νόμος είναι καλός γιατί τον έκανε το δικό μου κόμμα και ο άλλος δεν είναι) και να ενωθούμε στον αγώνα διεκδικώντας όλα μας τα ασφαλιστικά δικαιώματα και όχι μόνο για μας, αλλά για όλους τους εργαζόμενους.
Χρειαζόμαστε ένα τέτοιο προσανατολισμό και ριζοσπαστική δράση αν θέλουμε να έχουμε νίκες. Αλλιώς όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε. Και στις εκλογές του συλλόγου, που έρχονται ας το σκεφτούμε καλά. Καμιά ψήφος σε ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ.
Σας καλούμε να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση, προβολή και παρέμβαση μιας ανεξάρτητης, ριζοσπαστικής, αριστερής αντίληψης που θα δρα με βάση την ταξική θεώρηση των πραγμάτων.
Να κινητοποιηθούμε οι ίδιοι, να οργανώσουμε τον αγώνα, με κοινή δράση, παρά τις όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις, γιατί υπάρχει ανάγκη να παλέψουμε για: Να μην μπουν τα ταμεία μας στο ΙΚΑ. Να μην παραδώσουμε την περιουσία τους. Να διαφύλαξουμε των συντάξεων μας. Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Να ανατρέψουμε την κυβερνητική πολιτική υπεράσπισης των εργοδοτών. Να απαιτήσουμε Ενιαίο Ταμείο Τραπεζοϋπαλλήλων με βάση τις ανώτερες κατακτήσεις. Να καταβάλει η τράπεζα τις υποχρεώσεις της στα ταμεία. Και για αυτούς τους στόχους συμφωνούμε με τις προτάσεις που ακούστηκαν για πορείες, συγκεντρώσεις, κατάληψη του Κεντρικού Καταστήματος και άλλες μορφές κινητοποιήσεων. Σας ενημερώνουμε ότι δημιουργήσαμε ενημερωτική ιστοσελίδα με την παρακάτω διεύθυνση http://aristeriparemvasintaxihon.blogspot.com/

Μαρία Μπικάκη, εκπρόσωπος
Αριστερής Παρέμβασης Συνταξιούχων