ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΑΠΟ 1988 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ
ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΝΟΜΩΝ
ΑΠΟ 1988 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
ΠΑΣΟΚ

1759/88
α)Κατάργηση προσωρινών συντάξεων αναπηρίας ΙΚΑ (επιδόματα αναπροσαρμογής).
β) Περιορισμοί στα επιδόματα ασθενείας ΙΚΑ.

OIKOYMENIKH
Ν.1876 Προβλέπει ότι η Συλλογική Διαπραγμάτευση δεν μπορεί να μπει σε θέματα ασφάλισης . Αν μπει είναι ευχολόγιο και θα ακολουθήσει νόμος.


Ν.Δ.
1902/90
α) Αποσύνδεση Κατώτερων Ορίων συντάξεων ΙΚΑ από τα 20 και 18 Ημερομίσθια Ανειδίκευτου Εργάτη (ΗΑΕ) αντίστοιχα, για τις συντάξεις γήρατος - αναπηρίας και τις συντάξεις λόγω θανάτου.
β)Συντάξεις αναπηρίας. Με αναπηρία 80% και άνω πλήρης σύνταξη (πριν 67% και άνω). Με 67-79% τα 3/4 της σύνταξης (πριν 50-66%). Με αναπηρία 50-66% το 1/2 της σύνταξης.
γ) Κατάργηση της αναπροσαρμογής των συντάξεων με το σύστημα της ΑΤΑ.
δ)Αυξήσεις στα όρια ηλικίας ΙΚΑ, Ειδικά Ταμεία, Δημόσιο.
ε) Αύξηση ελάχιστου χρόνου ασφάλισης ΙΚΑ από 4.050 ημέρες ασφάλισης σε 4500. Αύξηση, επίσης, στα Ειδικά Ταμεία και στο Δημόσιο.
στ) Συμμετοχή όλων των ασφαλισμένων και συνταξιούχων στο 25% της τιμής των φαρμάκων (πριν ίσχυε μόνο για το ΙΚΑ μέχρι 20%).
ζ) Αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές ΙΚΑ, Ειδικών Ταμείων, Δημόσιο.
η) Καθορισμός ως βάση υπολογισμού των συντάξεων ΙΚΑ, του μέσου όρου των αποδοχών τελευταίας 5ετίας (πριν 2ετίας).

2076/1992
Δόθηκε η δυνατότητα να τοποθετούν τα ασφαλιστικά ταμεία μέχρι και το 20% των αποθεματικών τους στο χρηματιστήριο.

2084/92
α) Νέες αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ΙΚΑ, Ειδικά Ταμεία, Δημόσιο.
β) Νέες αυξήσεις στον ελάχιστο χρόνο ασφάλισης για Ειδικά Ταμεία, Δημόσιο.
γ) Μη υπολογισμός, σταδιακά, των δώρων εορτών για τις συντάξεις ΙΚΑ.
δ) Επιβολή συνταξιοδοτικής εισφοράς 1-5% σε βάρος των συνταξιούχων (ΛΑΦΚΑ φόρος - διπλή φορολογία).
ε) Νέες αυξήσεις εισφορών.
στ) Θεσμοθέτηση ειδικού καθεστώτος για ασφαλιζόμενους από 1/1/93.
ζ) Πλαφόν στο ποσό του εφάπαξ.
Η) Κατάργηση της εργοδοτικής εισφοράς για τα ταμεία αυτασφάλειας για τους προσληφθέντες μετά από 1.193 για τους προηγούμενους σταδιακή κατάργηση.

Οριο ηλικίας για άνδρες και γυναίκες το 65ο έτος.
Ελάχιστος χρόνος ασφάλισης 15 χρόνια. Βάση υπολογισμού σύνταξης o μέσος όρος των αποδοχών της τελευταίας 5ετίας, χωρίς δώρα εορτών. Κύρια σύνταξη για 35 χρόνια ασφάλισης, το 60% των συντάξιμων αποδοχών και επικουρική σύνταξη το 20% - από το 80% που ίσχυε πριν.



Η κυβέρνηση της ΝΔ το 1990-1993
Αποσύνδεσε το κατώτερο όριο των συντάξεων του ΙΚΑ από τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη.
Αύξησε το χρόνο για την κατοχύρωση του ασφαλιστικού δικαιώματος από τις 4.050 στις 4.500 ημέρες ασφάλισης.
Επέβαλλε ειδικό καθεστώς για τους ασφαλισμένους από 1.1.93 και αύξησε το όριο ηλικίας στα 65 χρόνια για άνδρες και γυναίκες.
Αύξησε τα όρια ηλικίας για τους εργαζόμενους στο δημόσιο και τις τότε ΔΕΚΟ.
Αύξησε τις εισφορές των εργαζομένων.
Επέβαλλε τη συμμετοχή όλων των ασφαλισμένων στο 25% της τιμής των φαρμάκων.
Κατάργησε τον υπολογισμό των δώρων εορτών για τις συντάξεις του ΙΚΑ.
Η Ν.Δ. κατάργησε βασικά ασφαλιστικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων.
Με το Ν.1902/90 προστίθεται κράτηση κατά 6,67% επί του βασικού μισθού για τους διορισθέντες μέχρι 31/12/92 και επί του συνόλου των αποδοχών για τους μετά από αυτή την ημερομηνία διορισθέντες.
Επίσης, προστίθεται και νέα κράτηση για την υγειονομική περίθαλψη κατά 2,55% επί του συνόλου των αποδοχών για όλους.
Μέχρι το 1990 το συνταξιοδοτικό δικαίωμα θεμελιωνόταν και αποδιδόταν στα 25 χρόνια υπηρεσίας, με βάση τα τριακοστά πέμπτα δηλαδή π.χ. στα 25 χρόνια υπηρεσίας αντιστοιχούσε σύνταξη 25/35 επί του τελευταίου μισθού (μειωμένη σύνταξη), με πλήρη κάλυψη στα 35 χρόνια 35/35, χωρίς όριο ηλικίας.
Ο υπολογισμός της σύνταξης βασιζόταν στον τελευταίο μισθό και έφτανε στο 80% του ασφαλιστέου μισθού.
Μετά το 1990, με βάση τους νόμους 1902/90 και 2084/92, η κυβέρνηση στη λογική του διαίρει και βασίλευε, χώρισε τους δημοσίους υπαλλήλους σε τέσσερις κατηγορίες και σε 39 περιπτώσεις με διαφορετικές προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση.
Από όλες τις παραπάνω καταργήθηκε το δικαίωμα απόδοσης της θεμελιωμένης σύνταξης χωρίς όριο ηλικίας. Σ' όλες, αν εξαιρέσουμε τις γυναίκες με ανήλικα παιδιά (και σ' αυτές οι όροι έγιναν δυσμενέστεροι), μπήκε ηλικιακό όριο που αρχίζει από το 55ο και 53ο έτος της ηλικίας για άνδρες και γυναίκες αντίστοιχα και για τους περισσότερους φτάνει στο 60ό, ενώ για όλους τους νεότερους φτάνει στο 65ο για άνδρες και γυναίκες.
Ο υπολογισμός της σύνταξης με τριακοστά πέμπτα καταργήθηκε και καθιερώθηκε ο υπολογισμός με πεντηκοστά για όσους διορίστηκαν από 31/12/82 και μετά.
(π.χ. ο παλιός εργαζόμενος με 25 χρόνια υπηρεσίας παίρνει σύνταξη 25/35, ενώ ο
νέος με τα ίδια χρόνια θα πάρει 25/50, δηλαδή τη μισή σύνταξη).
Επίσης, ο υπολογισμός της σύνταξης για τους διορισθέντες από 1/1/1993 και μετά γίνεται όχι με βάση τον τελευταίο μισθό, αλλά σύμφωνα με το μέσο όρο των μισθών της τελευταίας πενταετίας αφαιρουμένων των δώρων.
Η σύνταξη γι' αυτήν την κατηγορία δεν μπορεί να υπερβεί το 60% του ασφαλιστικού μισθού.
Αντεργατικές παρεμβάσεις έγιναν και στα επικουρικά ταμεία.
Με το νόμο 2512/97 το εφάπαξ έπαψε να υπολογίζεται στον τελευταίο μισθό και τώρα υπολογίζεται στον μέσο όρο των μισθών της τελευταίας πενταετίας.
Επίσης, πριν το 1990 τα φάρμακα ήταν δωρεάν, τώρα καταβάλλει ο ασφαλισμένος το 25% της τιμής των φαρμάκων.

ΠΑΣΟΚ
Ν. 2512/97 το εφάπαξ έπαψε να υπολογίζεται στον τελευταίο μισθό και τώρα υπολογίζεται στον μέσο όρο των μισθών της τελευταίας πενταετίας.

2519/97 για την υγεία πρόσθεσε νέα προβλήματα στην απαράδεκτη κατάσταση που επικρατούσε στο χώρο και στα ασφαλιστικά ταμεία αφού: Περιορίζει την κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων μόνο για τους μισθούς του υγειονομικού προσωπικού φορτώνοντας τα βάρη στους ασφαλισμένους και στα ταμεία. Καταργεί την κρατική χρηματοδότηση για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας μεταφέροντάς την εξ ολοκλήρου στα ταμεία. Διευκολύνει ακόμη περισσότερο την ιδιωτικοποίηση και την κερδοσκοπία του μεγάλου κεφαλαίου στο χώρο της υγείας με την παραχώρηση βασικών λειτουργιών. Π.χ. η αποκατάσταση και η αποθεραπεία των ασθενών κ.ά.
Ν. 2556/97 του ΠΑΣΟΚ
Επιβολή νέας εισφοράς 1-5% σε βάρος των συνταξιούχων (φόρος - διπλή φορολογία) ΛΑΦΚΑ.
6. Στο εφάπαξ κατάργησε σταδιακά, σε εξι (6) χρόνια, την εργοδοτική εισφορά που ανερχόταν σε 9%. Μείωσε το ύψος του χορηγούμενου εφάπαξ με τη θέσπιση πλαφόν ποσού 10.000.000 δραχμών, το οποίο αυξάνεται έκτοτε σύμφωνα με τον επίσημο πληθωρισμό.Προσδιόρισε με σαφήνεια τις εισφορές σε 3% για τους ασφαλισμένους μέχρι το 1992 και 4% για τους μετά το 1992. Προσδιόρισε επίσης τις αποδόσεις όσων ασφαλίζονται μετά την 1/1/1993, καταργώντας για αυτήν την κατηγορία εργαζομένων τις διατάξεις του ισχύοντος τότε, αλλά και των επόμενων Καταστατικών.
2646/98
Προωθούνται αντιλαϊκές αλλαγές στην πολιτική για την κοινωνική πρόνοια, στην κατεύθυνση εφαρμογής βραχυχρόνιων προγραμμάτων κοινωνικής φροντίδας με ημερομηνία λήξης. Προωθείται πάρα πέρα η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών και ιδρυμάτων πρόνοιας, υποβαθμίζεται η παροχή υπηρεσιών και μέσω της ανάληψης εθελοντικής δράσης σ' αυτό τον τομέα.
Μειώνεται στο ελάχιστο η κρατική χρηματοδότηση για τη λειτουργία προνοιακών - κοινωνικών ιδρυμάτων στα πλαίσια της λογικής της «ατομικής ευθύνης».

Ν. 2676/99
α) Περιορισμός καταβαλλόμενων συντάξεων λόγω θανάτου, τουλάχιστον κατά το 1/2. Εάν οι δικαιούχοι σύνταξης λόγω θανάτου είναι κάτω των 40 ετών η σύνταξη θα καταβάλλεται μόνο για 3 χρόνια.
β) Προκλητικές «διευκολύνσεις», ουσιαστικά παραγραφές οφειλών για κακοπληρωτές εργοδότες, οφειλέτες του ΙΚΑ και άλλων ταμείων.
γ) Περιορισμός επικουρικής σύνταξης Ταμείου Αρωγής δημοσίων υπαλλήλων στο 20%.
δ) Αύξηση του ποσοστού των αποθεματικών των Ταμείων που θα ρίχνονται στο τζόγο του Χρηματιστηρίου σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας.
ε) Συγχώνευση ΕΤΕ Μετάλλου με το ΤΕΑΜ.
στ) Πλειοψηφία στις διοικήσεις των Ταμείων κυβερνητικοί υπάλληλοι.
ζ) Χειροτέρευση των προϋποθέσεων για να μπορούν να εργάζονται οι χαμηλοσυνταξιούχοι.
η) Μείωση κατά 10% των ελάχιστων απαιτούμενων ενσήμων στις οικοδομικές εργασίες.
θ) Συστήνεται Υπηρεσία Ελέγχου Δαπανών Υγείας Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης ως μηχανισμός περικοπής των δαπανών υγείας.

2768/99 ιδρύθηκε ο ΟΠΑΔ, οργανισμός περίθαλψης, που καθιερώνει ετήσιο πλαφόν ποσού για την περίθαλψη των δημοσίων υπαλλήλων. Μετά την εξάντληση αυτού του ποσού η περίθαλψη πληρώνεται από τον ασφαλισμένο
2676/1999 Το ποσοστό τζογαρισματος από τα αποθεματικά στο χρηματιστήριο αυξήθηκε σε 23%
3029/2002 ΡΕΠΠΑ
1. Μείωσε τις συντάξεις (Δημόσιο, πρώην ΔΕΚΟ, Τράπεζες), με αλλαγή του τρόπου υπολογισμού τους επί του μισθού. Από το 2008 μειώνεται από το 80% κατά 1% κατ’ έτος φτάνοντας στο 70% μέχρι το 2017. Η μείωση αυτή γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, γιατί ο υπολογισμός των συντάξεων θα γίνεται όχι με βάση τον τελευταίο μισθό, αλλά με το μέσο όρο των μισθών της τελευταίας 5ετίας (-5% περίπου) και χωρίς υπολογισμό δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα, επιδομάτων αδείας και τριμήνων (-15% περίπου) (άρθρο 1 παρ. 1).
2. Κατάργησε την 35ετία ανεξαρτήτως ηλικίας για τους νέους εργαζόμενους στο Δημόσιο και εφάρμοσε την 37ετία.
3. Αύξησε το όριο ηλικίας στα 67 χρόνια (σε προαιρετική βάση!!), έχοντας όμως κατά νου ότι αυτό θα γίνει υποχρεωτικό λόγω των χαμηλών συντάξεων και της αδυναμίας συγκέντρωσης του απαιτούμενου χρόνου για την κατοχύρωση ασφαλιστικού δικαιώματος - ιδιαίτερα για τους νέους εργαζόμενους. Αύξησε τα όρια κατά 5 χρόνια για τους άντρες και 10 για τις γυναίκες. Κανένας νέος ασφαλισμένος δεν θα συνταξιοδοτείται πριν τα 60.
4. Συνδέει την παροχή σύνταξης λόγω χρόνων εργασίας με την ηλικία (αρθρ. 1 παρ. 6), ως εξής: «Η καταβολή της σύνταξης αναστέλλεται μέχρι τη συμπλήρωση της ηλικίας» . Βάζει μετά το 2003 υποχρεωτικό όριο ηλικίας τα 55 για τις γυναίκες που είχαν θεμελιώσει με βάση τα χρόνια εργασίας δικαίωμα συνταξιοδότησης από το 1998 και για τους άντρες που είχαν συμπληρώσει τα 35 και μπορούσαν να φύγουν την ηλικία των 58, όρια που πριν δεν έμπαιναν.
5. Αποφασίζει την ενοποίηση Ταμείων από την 1.1.2008 (άρθρο 5) με ένταξη των Ταμείων των Τραπεζοϋπαλλήλων και των πρώην ΔΕΚΟ στο ΙΚΑ, έχοντας στόχο να εξομοιώσει προς τα κάτω τα δικαιώματα, να επιβάλει αυξημένα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων και παροχών ιδιαίτερα για τους νέους και τις νέες.
6. Εισήγαγε τη λογική του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, εντάσσοντας στο ασφαλιστικό σύστημα τα «επαγγελματικά ταμεία», τα οποία θα λειτουργούν σε ανταποδοτική βάση, έτσι που οι παροχές θα καθορίζονται από το αποτέλεσμα της επένδυσης των εισφορών στον τραπεζικό - χρηματιστηριακό τζόγο, με το σχετικό ρίσκο. (άρθρο 7).
7. Καθιέρωσε τον ατομικό λογ/σμό εισφορών κάθε ασφαλισμένου για την επικουρική (άρθρ. 4. παρ. 10) βάζοντας θεμέλια στο μέλλον για την λειτουργία της ανταποδοτικότητας.
8. Καταργείται η εργοδοτική εισφορά στα ταμεία αυτασφάλειας που μετατρέπονται από ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ και εποπτεύονται από την αναλογιστική αρχή.
9. Προβλέπει μετά το 2007 ένταξη των ειδικών ταμείων κύριας σύνταξης στο νέο ΙΚΑ (εμμέσως υποχρεωτικά μετά από αποφάσεις Δ.Σ. των ταμείων και μελέτη βιωσιμότητας αναλογιστικής αρχής). Ενώ (άρθρο 4 παρ. 3) το κράτος (και όχι οι εργοδότες) αναλαμβάνει την κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων αυτών.
Τα επικουρικά δεν εξαιρούνται και με προεδρικό διάταγμα μπορούν να ενταχθούν ή συγχωνευτούν με την ίδια διαδικασία σε αλλά ταμεία ή να ενταχθούν στο ΙΚΑ-ΕΤΕΑΜ. Με υπουργικές αποφάσεις μπορούν να καταργούνται οι νομοθετημένες υποχρεώσεις των τραπεζών για κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων. Επίσης, θέσπισε την απόδοση στο ΙΚΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό του 1% του ΑΕΠ.
Καταργεί την εισφορά του κράτους 10% για τους προσληφθέντες μετά το 1993 (νόμος 2084/02 που μείωσε εργοδοτικές εισφορές για αυτή την κατηγορία) (άρθρο 4 παρ. 4).
Συστήνει τον κλάδο ΕΤΕΑΜ στο ΙΚΑ ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με σκοπό την παροχή της επικουρικής σύνταξης , διάδοχο του ΙΚΑ ΤΕΑΜ. (Μέχρι σήμερα δεν έχει χωριστούς λογαριασμούς και χρήματα).
Ιδρύει εθνική αναλογιστική αρχή για την εποπτεία και τον έλεγχο των ταμείων.

Σε κάθε αντιασφαλιστικό νόμο βρίσκει κάποιος ένα κερασάκι που επιτρέπει στους υποστηρικτές των αντιδραστικών αλλαγών την εξύμνησή του και στους συνδικαλιστές το φύλλο συκής για τη συμμόρφωσή τους. Και αυτά ήταν :
α. Αύξησε το ποσοστό υπολογισμού της σύνταξης των προσληφθέντων μετά την 1.1.1993 από το 60% (όπως πρόβλεπε ο Ν. 2084/92) στο 70% του μισθού, ταυτόχρονα με τη μείωση των συντάξεων των προ του 1993 ασφαλισμένων από το 80% στο 70%, αλλά με τον τρόπο υπολογισμού της και στους προσληφθέντες μετά το 1993 μειώνεται.
β. Η χρηματοδότηση από το 1993 του ΙΚΑ_ΕΤΑΜ με 1% του ΑΕΠ κατ΄ έτος ( που τελικά ούτε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ κατέβαλε στο σύνολο).

ΓΙΑ ΕΦΑΠΑΞ

Ενώ ο νόμος Σιούφα δεν καταργήθηκε, δέκα χρόνια αργότερα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο δικό της ασφαλιστικό νόμο έδωσε τη δυνατότητα στα ειδικά ταμεία των τραπεζών να ιδρύσουν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου για τη διαχείριση του εφάπαξ, στο πλαίσιο όμως των διατάξεων του νόμου Σιούφα, και κατάργησε το πλαφόν. Αυτό δηλαδή σήμαινε ότι:
Η εργοδοτική εισφορά δεν επανέρχεται. Οι εισφορές παραμένουν 3% για τους ασφαλισμένους μέχρι το 1992 και 4% για τους από 1/1/1993 και μετά. Οι αποδόσεις για τους ασφαλισμένους από 1/1/1993 παραμένουν όπως αυτές καθορίστηκαν με το νόμο Σιούφα..Οι αποδόσεις για τους παλαιότερους ασφαλισμένους καθορίζονται από το Καταστατικό των νεοσυσταινόμενων Ν.Π.Ι.Δ, με βάση τις υπάρχουσες οικονομικές δυνατότητες του ΕΦΑΠΑΞ, μετά από αναλογιστική μελέτη.
ΠΑΣΟΚ 1993-2001
Διατήρησε όλα τα αντεργατικά μέτρα της ΝΔ και με το νόμο 3029/02 προχώρησε σε αλλαγές που καταργούν δικαιώματα και υπονομεύουν τον δημόσιο χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.
Μείωσε τη σύνταξη των εργαζομένων στο δημόσιο και στα ειδικά ταμεία. Αντί του υπολογισμού της σύνταξης με βάση τον τελευταίο μισθό, ο υπολογισμός γίνεται με βάση το μέσο όρο των μισθών της τελευταίας 5ετίας. Η σύνταξη δεν υπολογίζεται στο 80% του τελευταίου μισθού αλλά στο 70% του μέσου όρου των μισθών της τελευταίας 5ετίας.
Άνοιξε το δρόμο για ένταξη των ειδικών ταμείων στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ με στόχο την υποβάθμιση.
Αύξησε το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια μέσω ωμού εκβιασμού που συνδέει την παράταση του εργάσιμου βίου με την προσδοκία αύξησης των συντάξεων πείνας και την συμπλήρωση προϋποθέσεων συνταξιοδότησης που χειροτερεύουν συνεχώς λόγω της ανεργίας και της μερικής απασχόλησης.
Τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα τα έθεσε στη διαδικασία επανεξέτασης με αντιλαϊκό σκοπό, για αποχαρακτηρισμό αυθαίρετο.
Άνοιξε το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης μέσω των επαγγελματικών συνταξιοδοτικών ταμείων που κινούνται στη λογική των τριών πυλώνων, όπου ο πρώτος θα χορηγεί μικρή σύνταξη, ο δεύτερος τίθεται σε ανταποδοτική- κεφαλαιοποιητική βάση, δηλαδή οι παροχές καθορίζονται με βάση την επένδυση στο χρηματιστήριο, και ο τρίτος που αποτελεί τον ιδιωτικό ασφαλιστικό τομέα.


Ν.Δ.

Ν. 3371/30.6.2005 (ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ, ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ)

1. Επικουρική. Υπάγονται υποχρεωτικά στον κλάδο επικουρικής ασφάλισης του ΙΚΑ (ΕΤΕΑΜ) οι νεοπροσλαμβανόμενοι από 1.1.2005, και οι συνταξιούχοι και οι ασφαλισμένοι μετά τη διάλυση των επικουρικών τους ταμείων. Οι εισφορές και οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης είναι σύμφωνα με τους όρους του ΕΤΕΑΜ. Ο εργοδότης, εφόσον έδινε πριν στα επικουρικά ταμεία εισφορά μεγαλύτερη κατά 4,5%, θα δίνει αυτό το ποσοστό (4,5%) και μετά. Σε δέκα χρόνια θα βγει μελέτη για το πόσο που χρειάζεται επιπλέον να καλύψει ο εργοδότης για τη δαπάνη από την ένταξη των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων. (άρθρα 58 και 59).
2. Κύρια. Εντάσσονται στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΙΚΑ (ΕΤΑΜ) μέχρι 31.12.2005 οι ασφαλισμένοι, που τα ταμεία τους έχουν ενταχθεί στο ΕΤΑΤ. Οι εισφορές εργοδότη και εργαζομένων μειώνονται φθάνοντας του εργοδότη μέσα σε πενταετία στα ποσοστά του ΙΚΑ (άρθρο 57).
3. ΕΤΑΤ. Ιδρύεται ΝΠΔΔ ένα μήνα μετά την ισχύ του νόμου, ως φορέας σύνδεσης και διαμεσολάβησης μεταξύ ασφαλισμένων και ΕΤΑΜ, ΕΤΕΑΜ, ΕΤΑΤ, που η λειτουργία του αρχίζει 2 μήνες μετά την ισχύ του νόμου. Υπάγονται οι ασφαλισμένοι για επικουρική, μετά από τη διάλυση των επικουρικών τους (σύμφωνα με τα καταστατικά τους ή μετά από αποχώρηση ενός εργοδότη αν πρόκειται για ταμείο πολλών πιστωτικών ιδρυμάτων), και αίτημα είτε του εργοδότη είτε των εργαζόμενων. Δεν καθορίζονται εισφορές. Μέσα σε 10 χρόνια θα καταβάλει ο εργοδότης τυχόν εισφορά που θα καθοριστεί από μελέτη. Οι μόνοι πόροι του προέρχονται από τις προσόδους των περιουσιακών στοιχείων των επικουρικών ταμείων, που θα περιέλθουν σε αυτό. Όμως, αυτός ο φορέας υποτίθεται θα καταβάλλει τα επιπλέον ποσά επικουρικής σύνταξης, που παρείχαν τα επικουρικά ταμεία για τους προ του 1992, που θα συνταξιοδοτούνται εφεξής, ενώ για τους μετά μια αδιευκρίνιστη «συνταξιοδοτική παροχή» (άρθρα 69-64).
3345/2006 Ν.Δ. αναφέρεται σε περιοδικό ΤΥΠΕΤ
Ν. 3455/06 υπάγει υποχρεωτικά τους εργαζόμενους της Εμπορικής Τράπεζας στα ΤΑΜΕΙΑ ΕΤΑΤ και ΕΤΕΑΜ.
Ν. 3522/2006 Εντάσσει τα ταμεία κύριας και επικουρικής σύνταξης των εργαζομένων της Αγροτικής Τράπεζας στο ΙΚΑ. Καμία αντίδραση από συνδικαλιστικούς φορείς. Εισφορά εργαζόμενων από 11% σε 6,67% και εργοδότη από 22,67% σε 13,32%.
3556/07 Αυξάνει τον αριθμό των μελών διορίζοντας στο Δ.Σ. του ταμείου κύριας σύνταξης της ΕΤΕ ένα εκπρόσωπο του Υπουργείου Οικονομικών με αποτέλεσμα τα μέλη να γίνουν έξι. Σε άρθρο του ίδιου νόμου προβλεπόταν ότι θα γίνει ο αριθμός μονός.
ΦΕΚ 1186/12-7-07 Πράξη Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας υπ. Αριθμ. Φ 800000/οικ.1851618518/1565 «Ανασυγκρότηση – ανακαθορισμός του αριθμού των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης αρμοδιότητας του υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας» άλλαξε τη σύνθεση 17 Δ.Σ. των ταμείων κύριας ασφάλισης υπέρ των κυβερνητικών εκπροσώπων και της εργοδοσίας ώστε τελικά από 3 εκπροσώπους των εργαζόμενων έναντι 2 των εργοδοτών, έγινε 4 των κυβερνητικών και εργοδοτικών έναντι 3 των εργαζόμενων (συμπεριλαμβάνονται ταμείο ΕΤΕ, ταμείο Ελλάδος, και το Ταμείο ΕΤΒΑ) .

ΓΙΑ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ως τροπολογία σε νομοσχέδιο εντάσσει το ταμείο επικουρικής στο ΙΚΑ. Αντιδράσεις από σύλλογο υπαλλήλων Εμπορικής.
Για ΑΛΦΑ εντάσσει ταμείο επικουρικής σε ΙΚΑ. Αντιδράσεις από σύλλογο Άλφα και από ΟΤΟΕ.

3518/06 για ΤΣΜΕΔΕ

ΓΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗ. Απόφαση Συμβούλιου της Επικρατείας ακυρώνει την υποχρεωτική καταβολή ενσήμων με βάση τα τετραγωνικά μέτρα οικοδομής.