29/2/08

ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ 27/4/2008

Συνάδελφοι,
Το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν δραματικές εξελίξεις στο ασφαλιστικό μας. Και ενώ απαιτείται να συζητήσουμε αυτό το φλέγον θέμα, για να αποφασίσουμε με ευθύνη όλων μας το τι θα πράξουμε, το προεδρείο της συνέλευσης ευτέλισε τη συζήτηση σε προεκλογική πασαρέλα. Αυθαίρετα απαγόρευσε να μιλήσει ή να κάνει προτάσεις στο πρώτο θέμα της συνέλευσης μας, που ήταν το ασφαλιστικό, η Αριστερή Παρέμβαση, και όποιος ανένταχτος συνάδελφος ήθελε. Επέτρεψε να μιλήσουν, μόνο οι επικεφαλής των παρατάξεων που δήλωναν ότι κατεβαίνουν στις εκλογές!!! Πρόκειται για πλήρως αντιδημοκρατική ενέργεια. Εμείς δηλώνουμε σε σας, και όχι στο προεδρείο, ότι η προσπάθεια μας είναι, παρά το αντιδημοκρατικό καταστατικό, να υπάρξει ψηφοδέλτιο ανεξάρτητο, ριζοσπαστικό, αριστερό στις εκλογές και γι αυτό απευθύνουμε κάλεσμα σε κάθε συνάδελφο, που αναγνωρίζει αυτή την ανάγκη.
Όλα αυτά συμβαίνουν όταν η κυβέρνηση ετοιμάζει νέες επεμβάσεις σε βάρος των ασφαλισμένων. Μειώσεις συντάξεων, αυξήσεις ορίων ηλικίας, νέα λεηλασία των ταμείων και με υποκρισία διατείνεται ότι γίνονται λόγω οικονομικής κρίσης του ασφαλιστικού. Όλοι ξέρουμε ότι οι κυβερνήσεις είναι υπόλογες γιατί έκλεψαν με τα δομημένα, εκμεταλλεύονταν άτοκα τα αποθεματικά, χαρίζουν εισφορές στους εργοδότες, καθιέρωσαν την ανασφάλιστη εργασία, έφαγαν στο χρηματιστήριο, μείωσαν εργοδοτικές εισφορές με νόμους.
Σε μας ο οδοστρωτήρας έχει ξεκινήσει με την σαλαμωτή εφαρμογή του νόμου Αλογοσκούφη. Ήδη οι προσληφθέντες από το 2005 και μετά δεν γράφονται στο ταμείο επικούρησης, αλλά στο ΙΚΑ-ΕΤΕΑΜ, και έτσι το ταμείο δεν έχει πλέον εισφορές από τους νέους. Η εφαρμογή του νόμου Ρέππα έβαλε ήδη το ταμείο της Αγροτικής στο ΙΚΑ. Το ΕΤΑΤ συγκροτήθηκε και έχει ήδη ενταχθεί της Αγροτικής και έχουν κάνει αιτήσεις ένταξης και οι εργοδότες της Άλφα και της Εμπορικής, που όμως εδώ έχουμε τη θετική απόφαση του δικαστηρίου, που έκρινε αντισυνταγματική τη διάλυση του ταμείου της Εμπορικής.
Το σχέδιο υπονόμευσης των συντάξεων μας , διάλυσης των ταμείων μας και απαλλαγής των τραπεζιτών από τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις τους είναι σε εξέλιξη και όχι μπροστά μας για να επαναπαυόμαστε και ο σύλλογος να αδρανεί.
Ένα σχέδιο που ξεκίνησε με το νόμο Ρέππα του ΠΑΣΟΚ για την κύρια, συνεχίστηκε με το νόμο Αλογοσκούφη για την επικουρική και θα προχωρήσει με το επικείμενο νομοσχέδιο Πετραλιά, που εξήγγειλαν ότι βάζει χέρι και στα ταμεία υγείας.
Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ προπαγανδίζουν ότι χρειάζεται ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και άρα θυσίες από τους εργαζόμενους. Οι ασφαλισμένοι καταλαβαίνουν ότι αυτή η πορεία οδηγεί σε συνεχή επιδείνωση της θέσης των εργαζόμενων, των νέων, των συνταξιούχων. Οι μόνοι που βλέπουμε να μη θίγονται, αλλά να θησαυρίζουν, είναι οι τραπεζίτες και όσοι κατέχουν το κεφάλαιο.
Για όλους εμάς το κρίσιμο ερώτημα είναι αν μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την πορεία.
Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έχουν δεχτεί ότι η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη, όπως έχουν αποδεχτεί τα ιδεολογήματα περί συνευθύνης εργαζόμενων και εργοδοτών, πιέσεων από το διεθνές περιβάλλον, δείκτες ανάπτυξης και λοιπά. Πίσω από την προσαρμοστικότητα τους κρύβεται η υποταγή και πίσω από τον εκσυγχρονισμό τους η ενσωμάτωση. Όμως οι εργαζόμενοι βλέπουν ότι ο κυβερνητικός, εργοδοτικός συνδικαλισμός, που ασκείται από τις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ μέχρι τη δική μας ΟΤΟΕ, το ΣΥΕΤΕ και το σύλλογο συνταξιούχων, δεν έχει κανένα αποτέλεσμα όλα αυτά τα χρόνια.
Οι αντεργατικές επιθέσεις δεν εξωραΐστηκαν, οι επιπτώσεις αυτών των πολιτικών δεν αμβλύνθηκαν.
Έχει αποδειχτεί ότι ο μόνος δρόμος για να υπάρχουν κατακτήσεις που διαρκούν, άλλα και για άμυνα, αντίσταση για να μη χειροτερεύει η θέση μας είναι ο μαζικός, ανυποχώρητος, συντονισμένος αγώνας.
Στην ανακοίνωση που σας μοιράσαμε γράφουμε για τις επεμβάσεις στο ασφαλιστικό και την ανυπαρξία αντιδράσεων από το σύλλογό μας. Η ΠΑΣΚΕ που ελέγχει με απόλυτη πλειοψηφία το σύλλογο συνεπικουρούμενη από τις δυο ΔΑΚΕ, που ως συνεπείς κυβερνητικές παρατάξεις δεν θέλουν συγκρούσεις με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, δεν έκαναν την παραμικρή ενέργεια να αποτρέψουν την ένταξη στο ΙΚΑ. Και μιλάω για ενέργειες και όχι για λόγια. Γιατί στα λόγια έχουν για εσωτερική κατανάλωση ένα ομόφωνο ψήφισμα του Δ.Σ. εδώ και ενάμιση χρόνο, που λέει ότι καταδικάζουν την μονόπλευρη (!!) απόφαση της διοίκησης που ζητά ένταξη στο ΙΚΑ και μας το διαβάζουν όταν στριμώχνονται.
Δεν πρόκειται για αμέλεια, ούτε για ανικανότητα ή αδυναμίες. Είναι πολιτική αντίληψη και πρακτική. Δεν θεωρούν το συνδικαλισμό όπλο διεκδίκησης και συλλογικής δράσης για την υπεράσπιση των συμφερόντων όλων των μελών. Τον βλέπουν ως διαδικασίες διαδρόμων, διαβουλεύσεων των ειδικών με τους εκπροσώπους της διοίκησης και ως δημόσιες σχέσεις με τα μέλη για παροχή εξυπηρετήσεων.
Δεν πιστεύουν στο όπλο του αγώνα, αλλά τον θεωρούν ενασχόληση με τα κοινά, που προσθέτει στο προσωπικό κύρος και στην ισχυροποίηση της θέσης τους στους μηχανισμούς των κομμάτων τους.
Ο συνδικαλισμός που ασκούν διασπά. Ο πόλεμος της ΠΑΣΚΕ συνταξιούχων με την ΠΑΣΚΕ του ΣΥΕΤΕ μέσω των συλλόγων, που και οι δυο ελέγχουν με απόλυτες πλειοψηφίες, δεν έχει να κάνει με προσωπικές βεντέτες, που υπάρχουν και τέτοιες, αλλά με βαθύτερα αίτια που αφορούν την πολιτική τους και το διαφορετικό βαθμό προσαρμογής στους σχεδιασμούς της διοίκησης και του πολιτικού συστήματος.
Εμείς χρειαζόμαστε ένα συνδικαλιστικό κίνημα που να ενώνει στη δράση.
Που θα τολμά να συγκρουστεί γιατί η εργοδοσία και οι κυβερνήσεις με τα καλοπιάσματα καταλαβαίνουν ότι σε έχουν του χεριού τους.
Αποδείχτηκε ότι με την ανάθεση στους 15 του Δ.Σ. πάμε από το κακό στο χειρότερο. Δεν μπορεί να έχουμε ένα καταστατικό που αποκλείει τις μεμονωμένες υποψηφιότητες, που βάζει όρο συμμετοχής τα 18 άτομα για ψηφοδέλτιο, παραπέμποντας ευθέως σε μηχανισμούς κομματικών παρατάξεων. Να μην εκλέγει έδρα παράταξη με 338 ψήφους και να την παίρνει η ΠΑΣΚΕ που δεν είχε καν υπόλοιπο.
Δεν μπορεί ο Σύλλογος να λειτουργεί με το Διοικητικό Συμβούλιο να αποφασίζει για όλα ως αυθεντία και τα μέλη να είναι μόνο οι ψηφοφόροι που εγκρίνουν. Χρειάζονται τακτικές συνελεύσεις ανά θέμα με αποφασιστικό ρόλο των μελών και περιφερειακή οργάνωση.
Αποδέχονται το νόμο Ρέπα, που στέλνει το ταμείο κύριας στο ΙΚΑ και μειώνει τις εισφορές των τραπεζιτών. Η πιο απονήρευτη εκδοχή είναι ότι το έκαναν επειδή ήταν δική τους η κυβέρνηση και δεν φανταζόταν τι ασκούς Αιόλου άνοιγαν, αφού ο υφυπουργός «δικό τους παιδί» είχε τάξει ανταλλάγματα (προς Θεού όχι για τους ίδιους), αλλά για ενιαίο ταμείο επικουρικής. Έλα όμως που ήρθε άλλη κυβέρνηση, αξιοποίησε το βίο και την πολιτεία της προηγούμενης και παίρνει και την επικουρική χαρίζοντας και άλλα στους τραπεζίτες.
Έτσι είναι η πολιτική και πρέπει και οι δυο ΠΑΣΚΕ του κ. Τζούλη και του κ. Πίσχινα και οι δυο ΔΑΚΕ του κ. Πορτούλα και του κ. Πίσκοπου να δουν τις ευθύνες τους για το πώς φτάσαμε στο σήμερα.
Ούτε η Αλλέστα κοντραρίστηκε με τις επιλογές της πλειοψηφίας του Δ.Σ. στα κρίσιμα ζητήματα της απαίτησης για την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και της κινητοποίησης για την αμφισβήτηση και αποτροπή της ένταξης στο ΙΚΑ. Δεν θέλει να συγκρούεται, ούτε να αξιοποιήσει αγωνιστικές διαθέσεις. Παράδειγμα ο χαρακτηρισμός ως «ψευτοεπαναστατικής» πρότασης συναδέλφου στην προηγούμενη ενημέρωση για πορεία όλων μας στο Κεντρικό. Η Ενιαία παρά την προβολή ενός θετικού πλαισίου δεν συμβάλλει στην δημιουργία μετώπων μέσα στους εργαζόμενους αφού περιορίζει τις συνεργασίες και την κοινή δράση μόνο με όσους εντάσσονται στο ΠΑΜΕ.
Χρειαζόμαστε να διαμορφωθεί ένα αγωνιστικό πρόγραμμα που δεν θα είναι της λογικής των συμψηφισμών και της υποχωρητικότητας στις ορέξεις τραπεζών και κυβερνήσεων.
Το μόνο που μπορεί να μας προστατεύσει είναι ο αγώνας με γνώμονα τα δικά μας συμφέροντα, τις ανάγκες μας και το δίκιο μας ως άνθρωποι που εργαστήκαμε, πληρώσαμε εισφορές και έχουμε δικαίωμα στις συντάξεις που ξέραμε. Δεν διαπραγματευόμαστε το δίκιο μας, δεν το παζαρεύουμε ανάλογα με το ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση.
Απαιτείται να ξεπεράσουμε τους τεχνητούς διαχωρισμούς (παλιοί-νέοι, εν ενεργεία και συνταξιούχοι, προσβλέποντες σε εθελουσία και μη, κ.α.) και τις πολιτικές τυφλώσεις των συνδικαλιστών (ο ένας νόμος είναι καλός γιατί τον έκανε το δικό μου κόμμα και ο άλλος δεν είναι) και να ενωθούμε στον αγώνα διεκδικώντας όλα μας τα ασφαλιστικά δικαιώματα και όχι μόνο για μας, αλλά για όλους τους εργαζόμενους.
Χρειαζόμαστε ένα τέτοιο προσανατολισμό και ριζοσπαστική δράση αν θέλουμε να έχουμε νίκες. Αλλιώς όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε. Και στις εκλογές του συλλόγου, που έρχονται ας το σκεφτούμε καλά. Καμιά ψήφος σε ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ.
Σας καλούμε να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση, προβολή και παρέμβαση μιας ανεξάρτητης, ριζοσπαστικής, αριστερής αντίληψης που θα δρα με βάση την ταξική θεώρηση των πραγμάτων.
Να κινητοποιηθούμε οι ίδιοι, να οργανώσουμε τον αγώνα, με κοινή δράση, παρά τις όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις, γιατί υπάρχει ανάγκη να παλέψουμε για: Να μην μπουν τα ταμεία μας στο ΙΚΑ. Να μην παραδώσουμε την περιουσία τους. Να διαφύλαξουμε των συντάξεων μας. Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Να ανατρέψουμε την κυβερνητική πολιτική υπεράσπισης των εργοδοτών. Να απαιτήσουμε Ενιαίο Ταμείο Τραπεζοϋπαλλήλων με βάση τις ανώτερες κατακτήσεις. Να καταβάλει η τράπεζα τις υποχρεώσεις της στα ταμεία. Και για αυτούς τους στόχους συμφωνούμε με τις προτάσεις που ακούστηκαν για πορείες, συγκεντρώσεις, κατάληψη του Κεντρικού Καταστήματος και άλλες μορφές κινητοποιήσεων. Σας ενημερώνουμε ότι δημιουργήσαμε ενημερωτική ιστοσελίδα με την παρακάτω διεύθυνση http://aristeriparemvasintaxihon.blogspot.com/

Μαρία Μπικάκη, εκπρόσωπος
Αριστερής Παρέμβασης Συνταξιούχων

2/2/08

ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΑΠΟ 1988 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ
ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΝΟΜΩΝ
ΑΠΟ 1988 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
ΠΑΣΟΚ

1759/88
α)Κατάργηση προσωρινών συντάξεων αναπηρίας ΙΚΑ (επιδόματα αναπροσαρμογής).
β) Περιορισμοί στα επιδόματα ασθενείας ΙΚΑ.

OIKOYMENIKH
Ν.1876 Προβλέπει ότι η Συλλογική Διαπραγμάτευση δεν μπορεί να μπει σε θέματα ασφάλισης . Αν μπει είναι ευχολόγιο και θα ακολουθήσει νόμος.


Ν.Δ.
1902/90
α) Αποσύνδεση Κατώτερων Ορίων συντάξεων ΙΚΑ από τα 20 και 18 Ημερομίσθια Ανειδίκευτου Εργάτη (ΗΑΕ) αντίστοιχα, για τις συντάξεις γήρατος - αναπηρίας και τις συντάξεις λόγω θανάτου.
β)Συντάξεις αναπηρίας. Με αναπηρία 80% και άνω πλήρης σύνταξη (πριν 67% και άνω). Με 67-79% τα 3/4 της σύνταξης (πριν 50-66%). Με αναπηρία 50-66% το 1/2 της σύνταξης.
γ) Κατάργηση της αναπροσαρμογής των συντάξεων με το σύστημα της ΑΤΑ.
δ)Αυξήσεις στα όρια ηλικίας ΙΚΑ, Ειδικά Ταμεία, Δημόσιο.
ε) Αύξηση ελάχιστου χρόνου ασφάλισης ΙΚΑ από 4.050 ημέρες ασφάλισης σε 4500. Αύξηση, επίσης, στα Ειδικά Ταμεία και στο Δημόσιο.
στ) Συμμετοχή όλων των ασφαλισμένων και συνταξιούχων στο 25% της τιμής των φαρμάκων (πριν ίσχυε μόνο για το ΙΚΑ μέχρι 20%).
ζ) Αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές ΙΚΑ, Ειδικών Ταμείων, Δημόσιο.
η) Καθορισμός ως βάση υπολογισμού των συντάξεων ΙΚΑ, του μέσου όρου των αποδοχών τελευταίας 5ετίας (πριν 2ετίας).

2076/1992
Δόθηκε η δυνατότητα να τοποθετούν τα ασφαλιστικά ταμεία μέχρι και το 20% των αποθεματικών τους στο χρηματιστήριο.

2084/92
α) Νέες αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ΙΚΑ, Ειδικά Ταμεία, Δημόσιο.
β) Νέες αυξήσεις στον ελάχιστο χρόνο ασφάλισης για Ειδικά Ταμεία, Δημόσιο.
γ) Μη υπολογισμός, σταδιακά, των δώρων εορτών για τις συντάξεις ΙΚΑ.
δ) Επιβολή συνταξιοδοτικής εισφοράς 1-5% σε βάρος των συνταξιούχων (ΛΑΦΚΑ φόρος - διπλή φορολογία).
ε) Νέες αυξήσεις εισφορών.
στ) Θεσμοθέτηση ειδικού καθεστώτος για ασφαλιζόμενους από 1/1/93.
ζ) Πλαφόν στο ποσό του εφάπαξ.
Η) Κατάργηση της εργοδοτικής εισφοράς για τα ταμεία αυτασφάλειας για τους προσληφθέντες μετά από 1.193 για τους προηγούμενους σταδιακή κατάργηση.

Οριο ηλικίας για άνδρες και γυναίκες το 65ο έτος.
Ελάχιστος χρόνος ασφάλισης 15 χρόνια. Βάση υπολογισμού σύνταξης o μέσος όρος των αποδοχών της τελευταίας 5ετίας, χωρίς δώρα εορτών. Κύρια σύνταξη για 35 χρόνια ασφάλισης, το 60% των συντάξιμων αποδοχών και επικουρική σύνταξη το 20% - από το 80% που ίσχυε πριν.



Η κυβέρνηση της ΝΔ το 1990-1993
Αποσύνδεσε το κατώτερο όριο των συντάξεων του ΙΚΑ από τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη.
Αύξησε το χρόνο για την κατοχύρωση του ασφαλιστικού δικαιώματος από τις 4.050 στις 4.500 ημέρες ασφάλισης.
Επέβαλλε ειδικό καθεστώς για τους ασφαλισμένους από 1.1.93 και αύξησε το όριο ηλικίας στα 65 χρόνια για άνδρες και γυναίκες.
Αύξησε τα όρια ηλικίας για τους εργαζόμενους στο δημόσιο και τις τότε ΔΕΚΟ.
Αύξησε τις εισφορές των εργαζομένων.
Επέβαλλε τη συμμετοχή όλων των ασφαλισμένων στο 25% της τιμής των φαρμάκων.
Κατάργησε τον υπολογισμό των δώρων εορτών για τις συντάξεις του ΙΚΑ.
Η Ν.Δ. κατάργησε βασικά ασφαλιστικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων.
Με το Ν.1902/90 προστίθεται κράτηση κατά 6,67% επί του βασικού μισθού για τους διορισθέντες μέχρι 31/12/92 και επί του συνόλου των αποδοχών για τους μετά από αυτή την ημερομηνία διορισθέντες.
Επίσης, προστίθεται και νέα κράτηση για την υγειονομική περίθαλψη κατά 2,55% επί του συνόλου των αποδοχών για όλους.
Μέχρι το 1990 το συνταξιοδοτικό δικαίωμα θεμελιωνόταν και αποδιδόταν στα 25 χρόνια υπηρεσίας, με βάση τα τριακοστά πέμπτα δηλαδή π.χ. στα 25 χρόνια υπηρεσίας αντιστοιχούσε σύνταξη 25/35 επί του τελευταίου μισθού (μειωμένη σύνταξη), με πλήρη κάλυψη στα 35 χρόνια 35/35, χωρίς όριο ηλικίας.
Ο υπολογισμός της σύνταξης βασιζόταν στον τελευταίο μισθό και έφτανε στο 80% του ασφαλιστέου μισθού.
Μετά το 1990, με βάση τους νόμους 1902/90 και 2084/92, η κυβέρνηση στη λογική του διαίρει και βασίλευε, χώρισε τους δημοσίους υπαλλήλους σε τέσσερις κατηγορίες και σε 39 περιπτώσεις με διαφορετικές προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση.
Από όλες τις παραπάνω καταργήθηκε το δικαίωμα απόδοσης της θεμελιωμένης σύνταξης χωρίς όριο ηλικίας. Σ' όλες, αν εξαιρέσουμε τις γυναίκες με ανήλικα παιδιά (και σ' αυτές οι όροι έγιναν δυσμενέστεροι), μπήκε ηλικιακό όριο που αρχίζει από το 55ο και 53ο έτος της ηλικίας για άνδρες και γυναίκες αντίστοιχα και για τους περισσότερους φτάνει στο 60ό, ενώ για όλους τους νεότερους φτάνει στο 65ο για άνδρες και γυναίκες.
Ο υπολογισμός της σύνταξης με τριακοστά πέμπτα καταργήθηκε και καθιερώθηκε ο υπολογισμός με πεντηκοστά για όσους διορίστηκαν από 31/12/82 και μετά.
(π.χ. ο παλιός εργαζόμενος με 25 χρόνια υπηρεσίας παίρνει σύνταξη 25/35, ενώ ο
νέος με τα ίδια χρόνια θα πάρει 25/50, δηλαδή τη μισή σύνταξη).
Επίσης, ο υπολογισμός της σύνταξης για τους διορισθέντες από 1/1/1993 και μετά γίνεται όχι με βάση τον τελευταίο μισθό, αλλά σύμφωνα με το μέσο όρο των μισθών της τελευταίας πενταετίας αφαιρουμένων των δώρων.
Η σύνταξη γι' αυτήν την κατηγορία δεν μπορεί να υπερβεί το 60% του ασφαλιστικού μισθού.
Αντεργατικές παρεμβάσεις έγιναν και στα επικουρικά ταμεία.
Με το νόμο 2512/97 το εφάπαξ έπαψε να υπολογίζεται στον τελευταίο μισθό και τώρα υπολογίζεται στον μέσο όρο των μισθών της τελευταίας πενταετίας.
Επίσης, πριν το 1990 τα φάρμακα ήταν δωρεάν, τώρα καταβάλλει ο ασφαλισμένος το 25% της τιμής των φαρμάκων.

ΠΑΣΟΚ
Ν. 2512/97 το εφάπαξ έπαψε να υπολογίζεται στον τελευταίο μισθό και τώρα υπολογίζεται στον μέσο όρο των μισθών της τελευταίας πενταετίας.

2519/97 για την υγεία πρόσθεσε νέα προβλήματα στην απαράδεκτη κατάσταση που επικρατούσε στο χώρο και στα ασφαλιστικά ταμεία αφού: Περιορίζει την κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων μόνο για τους μισθούς του υγειονομικού προσωπικού φορτώνοντας τα βάρη στους ασφαλισμένους και στα ταμεία. Καταργεί την κρατική χρηματοδότηση για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας μεταφέροντάς την εξ ολοκλήρου στα ταμεία. Διευκολύνει ακόμη περισσότερο την ιδιωτικοποίηση και την κερδοσκοπία του μεγάλου κεφαλαίου στο χώρο της υγείας με την παραχώρηση βασικών λειτουργιών. Π.χ. η αποκατάσταση και η αποθεραπεία των ασθενών κ.ά.
Ν. 2556/97 του ΠΑΣΟΚ
Επιβολή νέας εισφοράς 1-5% σε βάρος των συνταξιούχων (φόρος - διπλή φορολογία) ΛΑΦΚΑ.
6. Στο εφάπαξ κατάργησε σταδιακά, σε εξι (6) χρόνια, την εργοδοτική εισφορά που ανερχόταν σε 9%. Μείωσε το ύψος του χορηγούμενου εφάπαξ με τη θέσπιση πλαφόν ποσού 10.000.000 δραχμών, το οποίο αυξάνεται έκτοτε σύμφωνα με τον επίσημο πληθωρισμό.Προσδιόρισε με σαφήνεια τις εισφορές σε 3% για τους ασφαλισμένους μέχρι το 1992 και 4% για τους μετά το 1992. Προσδιόρισε επίσης τις αποδόσεις όσων ασφαλίζονται μετά την 1/1/1993, καταργώντας για αυτήν την κατηγορία εργαζομένων τις διατάξεις του ισχύοντος τότε, αλλά και των επόμενων Καταστατικών.
2646/98
Προωθούνται αντιλαϊκές αλλαγές στην πολιτική για την κοινωνική πρόνοια, στην κατεύθυνση εφαρμογής βραχυχρόνιων προγραμμάτων κοινωνικής φροντίδας με ημερομηνία λήξης. Προωθείται πάρα πέρα η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών και ιδρυμάτων πρόνοιας, υποβαθμίζεται η παροχή υπηρεσιών και μέσω της ανάληψης εθελοντικής δράσης σ' αυτό τον τομέα.
Μειώνεται στο ελάχιστο η κρατική χρηματοδότηση για τη λειτουργία προνοιακών - κοινωνικών ιδρυμάτων στα πλαίσια της λογικής της «ατομικής ευθύνης».

Ν. 2676/99
α) Περιορισμός καταβαλλόμενων συντάξεων λόγω θανάτου, τουλάχιστον κατά το 1/2. Εάν οι δικαιούχοι σύνταξης λόγω θανάτου είναι κάτω των 40 ετών η σύνταξη θα καταβάλλεται μόνο για 3 χρόνια.
β) Προκλητικές «διευκολύνσεις», ουσιαστικά παραγραφές οφειλών για κακοπληρωτές εργοδότες, οφειλέτες του ΙΚΑ και άλλων ταμείων.
γ) Περιορισμός επικουρικής σύνταξης Ταμείου Αρωγής δημοσίων υπαλλήλων στο 20%.
δ) Αύξηση του ποσοστού των αποθεματικών των Ταμείων που θα ρίχνονται στο τζόγο του Χρηματιστηρίου σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας.
ε) Συγχώνευση ΕΤΕ Μετάλλου με το ΤΕΑΜ.
στ) Πλειοψηφία στις διοικήσεις των Ταμείων κυβερνητικοί υπάλληλοι.
ζ) Χειροτέρευση των προϋποθέσεων για να μπορούν να εργάζονται οι χαμηλοσυνταξιούχοι.
η) Μείωση κατά 10% των ελάχιστων απαιτούμενων ενσήμων στις οικοδομικές εργασίες.
θ) Συστήνεται Υπηρεσία Ελέγχου Δαπανών Υγείας Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης ως μηχανισμός περικοπής των δαπανών υγείας.

2768/99 ιδρύθηκε ο ΟΠΑΔ, οργανισμός περίθαλψης, που καθιερώνει ετήσιο πλαφόν ποσού για την περίθαλψη των δημοσίων υπαλλήλων. Μετά την εξάντληση αυτού του ποσού η περίθαλψη πληρώνεται από τον ασφαλισμένο
2676/1999 Το ποσοστό τζογαρισματος από τα αποθεματικά στο χρηματιστήριο αυξήθηκε σε 23%
3029/2002 ΡΕΠΠΑ
1. Μείωσε τις συντάξεις (Δημόσιο, πρώην ΔΕΚΟ, Τράπεζες), με αλλαγή του τρόπου υπολογισμού τους επί του μισθού. Από το 2008 μειώνεται από το 80% κατά 1% κατ’ έτος φτάνοντας στο 70% μέχρι το 2017. Η μείωση αυτή γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, γιατί ο υπολογισμός των συντάξεων θα γίνεται όχι με βάση τον τελευταίο μισθό, αλλά με το μέσο όρο των μισθών της τελευταίας 5ετίας (-5% περίπου) και χωρίς υπολογισμό δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα, επιδομάτων αδείας και τριμήνων (-15% περίπου) (άρθρο 1 παρ. 1).
2. Κατάργησε την 35ετία ανεξαρτήτως ηλικίας για τους νέους εργαζόμενους στο Δημόσιο και εφάρμοσε την 37ετία.
3. Αύξησε το όριο ηλικίας στα 67 χρόνια (σε προαιρετική βάση!!), έχοντας όμως κατά νου ότι αυτό θα γίνει υποχρεωτικό λόγω των χαμηλών συντάξεων και της αδυναμίας συγκέντρωσης του απαιτούμενου χρόνου για την κατοχύρωση ασφαλιστικού δικαιώματος - ιδιαίτερα για τους νέους εργαζόμενους. Αύξησε τα όρια κατά 5 χρόνια για τους άντρες και 10 για τις γυναίκες. Κανένας νέος ασφαλισμένος δεν θα συνταξιοδοτείται πριν τα 60.
4. Συνδέει την παροχή σύνταξης λόγω χρόνων εργασίας με την ηλικία (αρθρ. 1 παρ. 6), ως εξής: «Η καταβολή της σύνταξης αναστέλλεται μέχρι τη συμπλήρωση της ηλικίας» . Βάζει μετά το 2003 υποχρεωτικό όριο ηλικίας τα 55 για τις γυναίκες που είχαν θεμελιώσει με βάση τα χρόνια εργασίας δικαίωμα συνταξιοδότησης από το 1998 και για τους άντρες που είχαν συμπληρώσει τα 35 και μπορούσαν να φύγουν την ηλικία των 58, όρια που πριν δεν έμπαιναν.
5. Αποφασίζει την ενοποίηση Ταμείων από την 1.1.2008 (άρθρο 5) με ένταξη των Ταμείων των Τραπεζοϋπαλλήλων και των πρώην ΔΕΚΟ στο ΙΚΑ, έχοντας στόχο να εξομοιώσει προς τα κάτω τα δικαιώματα, να επιβάλει αυξημένα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση συντάξεων και παροχών ιδιαίτερα για τους νέους και τις νέες.
6. Εισήγαγε τη λογική του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, εντάσσοντας στο ασφαλιστικό σύστημα τα «επαγγελματικά ταμεία», τα οποία θα λειτουργούν σε ανταποδοτική βάση, έτσι που οι παροχές θα καθορίζονται από το αποτέλεσμα της επένδυσης των εισφορών στον τραπεζικό - χρηματιστηριακό τζόγο, με το σχετικό ρίσκο. (άρθρο 7).
7. Καθιέρωσε τον ατομικό λογ/σμό εισφορών κάθε ασφαλισμένου για την επικουρική (άρθρ. 4. παρ. 10) βάζοντας θεμέλια στο μέλλον για την λειτουργία της ανταποδοτικότητας.
8. Καταργείται η εργοδοτική εισφορά στα ταμεία αυτασφάλειας που μετατρέπονται από ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ και εποπτεύονται από την αναλογιστική αρχή.
9. Προβλέπει μετά το 2007 ένταξη των ειδικών ταμείων κύριας σύνταξης στο νέο ΙΚΑ (εμμέσως υποχρεωτικά μετά από αποφάσεις Δ.Σ. των ταμείων και μελέτη βιωσιμότητας αναλογιστικής αρχής). Ενώ (άρθρο 4 παρ. 3) το κράτος (και όχι οι εργοδότες) αναλαμβάνει την κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων αυτών.
Τα επικουρικά δεν εξαιρούνται και με προεδρικό διάταγμα μπορούν να ενταχθούν ή συγχωνευτούν με την ίδια διαδικασία σε αλλά ταμεία ή να ενταχθούν στο ΙΚΑ-ΕΤΕΑΜ. Με υπουργικές αποφάσεις μπορούν να καταργούνται οι νομοθετημένες υποχρεώσεις των τραπεζών για κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων. Επίσης, θέσπισε την απόδοση στο ΙΚΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό του 1% του ΑΕΠ.
Καταργεί την εισφορά του κράτους 10% για τους προσληφθέντες μετά το 1993 (νόμος 2084/02 που μείωσε εργοδοτικές εισφορές για αυτή την κατηγορία) (άρθρο 4 παρ. 4).
Συστήνει τον κλάδο ΕΤΕΑΜ στο ΙΚΑ ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με σκοπό την παροχή της επικουρικής σύνταξης , διάδοχο του ΙΚΑ ΤΕΑΜ. (Μέχρι σήμερα δεν έχει χωριστούς λογαριασμούς και χρήματα).
Ιδρύει εθνική αναλογιστική αρχή για την εποπτεία και τον έλεγχο των ταμείων.

Σε κάθε αντιασφαλιστικό νόμο βρίσκει κάποιος ένα κερασάκι που επιτρέπει στους υποστηρικτές των αντιδραστικών αλλαγών την εξύμνησή του και στους συνδικαλιστές το φύλλο συκής για τη συμμόρφωσή τους. Και αυτά ήταν :
α. Αύξησε το ποσοστό υπολογισμού της σύνταξης των προσληφθέντων μετά την 1.1.1993 από το 60% (όπως πρόβλεπε ο Ν. 2084/92) στο 70% του μισθού, ταυτόχρονα με τη μείωση των συντάξεων των προ του 1993 ασφαλισμένων από το 80% στο 70%, αλλά με τον τρόπο υπολογισμού της και στους προσληφθέντες μετά το 1993 μειώνεται.
β. Η χρηματοδότηση από το 1993 του ΙΚΑ_ΕΤΑΜ με 1% του ΑΕΠ κατ΄ έτος ( που τελικά ούτε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ κατέβαλε στο σύνολο).

ΓΙΑ ΕΦΑΠΑΞ

Ενώ ο νόμος Σιούφα δεν καταργήθηκε, δέκα χρόνια αργότερα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο δικό της ασφαλιστικό νόμο έδωσε τη δυνατότητα στα ειδικά ταμεία των τραπεζών να ιδρύσουν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου για τη διαχείριση του εφάπαξ, στο πλαίσιο όμως των διατάξεων του νόμου Σιούφα, και κατάργησε το πλαφόν. Αυτό δηλαδή σήμαινε ότι:
Η εργοδοτική εισφορά δεν επανέρχεται. Οι εισφορές παραμένουν 3% για τους ασφαλισμένους μέχρι το 1992 και 4% για τους από 1/1/1993 και μετά. Οι αποδόσεις για τους ασφαλισμένους από 1/1/1993 παραμένουν όπως αυτές καθορίστηκαν με το νόμο Σιούφα..Οι αποδόσεις για τους παλαιότερους ασφαλισμένους καθορίζονται από το Καταστατικό των νεοσυσταινόμενων Ν.Π.Ι.Δ, με βάση τις υπάρχουσες οικονομικές δυνατότητες του ΕΦΑΠΑΞ, μετά από αναλογιστική μελέτη.
ΠΑΣΟΚ 1993-2001
Διατήρησε όλα τα αντεργατικά μέτρα της ΝΔ και με το νόμο 3029/02 προχώρησε σε αλλαγές που καταργούν δικαιώματα και υπονομεύουν τον δημόσιο χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.
Μείωσε τη σύνταξη των εργαζομένων στο δημόσιο και στα ειδικά ταμεία. Αντί του υπολογισμού της σύνταξης με βάση τον τελευταίο μισθό, ο υπολογισμός γίνεται με βάση το μέσο όρο των μισθών της τελευταίας 5ετίας. Η σύνταξη δεν υπολογίζεται στο 80% του τελευταίου μισθού αλλά στο 70% του μέσου όρου των μισθών της τελευταίας 5ετίας.
Άνοιξε το δρόμο για ένταξη των ειδικών ταμείων στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ με στόχο την υποβάθμιση.
Αύξησε το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια μέσω ωμού εκβιασμού που συνδέει την παράταση του εργάσιμου βίου με την προσδοκία αύξησης των συντάξεων πείνας και την συμπλήρωση προϋποθέσεων συνταξιοδότησης που χειροτερεύουν συνεχώς λόγω της ανεργίας και της μερικής απασχόλησης.
Τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα τα έθεσε στη διαδικασία επανεξέτασης με αντιλαϊκό σκοπό, για αποχαρακτηρισμό αυθαίρετο.
Άνοιξε το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης μέσω των επαγγελματικών συνταξιοδοτικών ταμείων που κινούνται στη λογική των τριών πυλώνων, όπου ο πρώτος θα χορηγεί μικρή σύνταξη, ο δεύτερος τίθεται σε ανταποδοτική- κεφαλαιοποιητική βάση, δηλαδή οι παροχές καθορίζονται με βάση την επένδυση στο χρηματιστήριο, και ο τρίτος που αποτελεί τον ιδιωτικό ασφαλιστικό τομέα.


Ν.Δ.

Ν. 3371/30.6.2005 (ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ, ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ)

1. Επικουρική. Υπάγονται υποχρεωτικά στον κλάδο επικουρικής ασφάλισης του ΙΚΑ (ΕΤΕΑΜ) οι νεοπροσλαμβανόμενοι από 1.1.2005, και οι συνταξιούχοι και οι ασφαλισμένοι μετά τη διάλυση των επικουρικών τους ταμείων. Οι εισφορές και οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης είναι σύμφωνα με τους όρους του ΕΤΕΑΜ. Ο εργοδότης, εφόσον έδινε πριν στα επικουρικά ταμεία εισφορά μεγαλύτερη κατά 4,5%, θα δίνει αυτό το ποσοστό (4,5%) και μετά. Σε δέκα χρόνια θα βγει μελέτη για το πόσο που χρειάζεται επιπλέον να καλύψει ο εργοδότης για τη δαπάνη από την ένταξη των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων. (άρθρα 58 και 59).
2. Κύρια. Εντάσσονται στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΙΚΑ (ΕΤΑΜ) μέχρι 31.12.2005 οι ασφαλισμένοι, που τα ταμεία τους έχουν ενταχθεί στο ΕΤΑΤ. Οι εισφορές εργοδότη και εργαζομένων μειώνονται φθάνοντας του εργοδότη μέσα σε πενταετία στα ποσοστά του ΙΚΑ (άρθρο 57).
3. ΕΤΑΤ. Ιδρύεται ΝΠΔΔ ένα μήνα μετά την ισχύ του νόμου, ως φορέας σύνδεσης και διαμεσολάβησης μεταξύ ασφαλισμένων και ΕΤΑΜ, ΕΤΕΑΜ, ΕΤΑΤ, που η λειτουργία του αρχίζει 2 μήνες μετά την ισχύ του νόμου. Υπάγονται οι ασφαλισμένοι για επικουρική, μετά από τη διάλυση των επικουρικών τους (σύμφωνα με τα καταστατικά τους ή μετά από αποχώρηση ενός εργοδότη αν πρόκειται για ταμείο πολλών πιστωτικών ιδρυμάτων), και αίτημα είτε του εργοδότη είτε των εργαζόμενων. Δεν καθορίζονται εισφορές. Μέσα σε 10 χρόνια θα καταβάλει ο εργοδότης τυχόν εισφορά που θα καθοριστεί από μελέτη. Οι μόνοι πόροι του προέρχονται από τις προσόδους των περιουσιακών στοιχείων των επικουρικών ταμείων, που θα περιέλθουν σε αυτό. Όμως, αυτός ο φορέας υποτίθεται θα καταβάλλει τα επιπλέον ποσά επικουρικής σύνταξης, που παρείχαν τα επικουρικά ταμεία για τους προ του 1992, που θα συνταξιοδοτούνται εφεξής, ενώ για τους μετά μια αδιευκρίνιστη «συνταξιοδοτική παροχή» (άρθρα 69-64).
3345/2006 Ν.Δ. αναφέρεται σε περιοδικό ΤΥΠΕΤ
Ν. 3455/06 υπάγει υποχρεωτικά τους εργαζόμενους της Εμπορικής Τράπεζας στα ΤΑΜΕΙΑ ΕΤΑΤ και ΕΤΕΑΜ.
Ν. 3522/2006 Εντάσσει τα ταμεία κύριας και επικουρικής σύνταξης των εργαζομένων της Αγροτικής Τράπεζας στο ΙΚΑ. Καμία αντίδραση από συνδικαλιστικούς φορείς. Εισφορά εργαζόμενων από 11% σε 6,67% και εργοδότη από 22,67% σε 13,32%.
3556/07 Αυξάνει τον αριθμό των μελών διορίζοντας στο Δ.Σ. του ταμείου κύριας σύνταξης της ΕΤΕ ένα εκπρόσωπο του Υπουργείου Οικονομικών με αποτέλεσμα τα μέλη να γίνουν έξι. Σε άρθρο του ίδιου νόμου προβλεπόταν ότι θα γίνει ο αριθμός μονός.
ΦΕΚ 1186/12-7-07 Πράξη Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας υπ. Αριθμ. Φ 800000/οικ.1851618518/1565 «Ανασυγκρότηση – ανακαθορισμός του αριθμού των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης αρμοδιότητας του υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας» άλλαξε τη σύνθεση 17 Δ.Σ. των ταμείων κύριας ασφάλισης υπέρ των κυβερνητικών εκπροσώπων και της εργοδοσίας ώστε τελικά από 3 εκπροσώπους των εργαζόμενων έναντι 2 των εργοδοτών, έγινε 4 των κυβερνητικών και εργοδοτικών έναντι 3 των εργαζόμενων (συμπεριλαμβάνονται ταμείο ΕΤΕ, ταμείο Ελλάδος, και το Ταμείο ΕΤΒΑ) .

ΓΙΑ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ως τροπολογία σε νομοσχέδιο εντάσσει το ταμείο επικουρικής στο ΙΚΑ. Αντιδράσεις από σύλλογο υπαλλήλων Εμπορικής.
Για ΑΛΦΑ εντάσσει ταμείο επικουρικής σε ΙΚΑ. Αντιδράσεις από σύλλογο Άλφα και από ΟΤΟΕ.

3518/06 για ΤΣΜΕΔΕ

ΓΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗ. Απόφαση Συμβούλιου της Επικρατείας ακυρώνει την υποχρεωτική καταβολή ενσήμων με βάση τα τετραγωνικά μέτρα οικοδομής.