ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΗΣ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΑΣ;
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ : ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΥΣ: ΚΙΝΗΤΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΧΕΣ
Τι σημαίνουν για όλους μας οι εξελίξεις στην Εμπορική Τράπεζα ;
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έφερναν αντιασφαλιστικούς νόμους τον ένα πίσω από τον άλλο και χειρότερο. Η σεμνότητα και η ταπεινότητα της τωρινής κυβέρνησης επιτάσσει να εξαγγέλλονται «προτάσεις» από τους τραπεζίτες. Μετά από συνάντηση του πρωθυπουργού με τον διοικητή της Εμπορικής Τράπεζας, ο διοικητής εξαγγέλλει «προτάσεις» για το ασφαλιστικό των εργαζόμενων της Εμπορικής που περιλαμβάνουν μεταφορά του επικουρικού στο ΙΚΑ (η κύρια σύνταξη είναι στο ΙΚΑ) και αύξηση των ορίων ηλικίας. Στόχος του η απαλλαγή της Τράπεζας από την υποχρέωση να καλύπτει τα ελλείμματα του επικουρικού ταμείου. Δηλώνει: «Όσοι πουν όχι παίρνουν βαριά ευθύνη για το μέλλον της Τράπεζας». Πρόκειται για καθαρό εκβιασμό : ή συναινείται για τον περιορισμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων σας ή σας χρεώνουμε την ούτως ή άλλως προδιαγεγραμμένη πορεία ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής Τράπεζας. Ιδιωτικοποίηση, που απαιτεί ως όρο την ανατροπή των ασφαλιστικών παροχών και σηματοδοτεί και αυτή, όπως και όλη η οικονομική πολιτική την ακόμα δυσμενέστερη για τους εργαζόμενους αναδιανομή του πλούτου. Ακολουθούν στο ίδιο αντεργατικό μοτίβο η πρόταση Σάλλα-ΕΕΤ και η δημοσιοποίηση της άρνησης Αράπογλου για συνεισφορά σε ενιαίο επικουρικό όλων των τραπεζών.
Τζάμπα λεφτά από τον προϋπολογισμό για επιδοτήσεις των επιχειρήσεων υπάρχουν. Όμως, για τους εργαζόμενους και για τα ταμεία τους, υπάρχουν μόνο ελλείμματα. Τι και αν τα δημιούργησαν οι κυβερνήσεις και οι τράπεζες; Θυμίζουμε την άτοκη εκμετάλλευση των αποθεματικών των ταμείων, τις επιδοτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου από αυτά, τις υποχρεωτικές επενδύσεις στο χρηματιστήριο, την πολιτική που εφαρμόζουν οι τράπεζες για το προσωπικό (χαριστικοί βαθμοί στα μεγάλα στελέχη, προσλήψεις από την ελεύθερη αγορά στελεχών κατευθείαν σε ψηλές θέσεις, συντάξεις διοικητών, ύψος συντάξεων μεγαλοδιευθυντών, ευρεία χρησιμοποίηση ελαστικής και ανασφάλιστης στα ασφαλιστικά μας ταμεία εργασίας). Την ευθύνη για την κάλυψη των ελλειμμάτων δηλώνουν ότι δεν μπορούν να την πάρουν η κυβέρνηση και οι τράπεζες. Η μεν κυβέρνηση έχει να δίνει λεφτά από τους φόρους μας στους βιομηχάνους και τις επιχειρήσεις, οι δε τράπεζες δεν μπορούν να περιορίσουν τη συσσώρευση κερδών για την οποία καμαρώνουν. Αυτές κάνουν προτάσεις για να σηκώσουν το βάρος οι εργαζόμενοι περικόπτοντας ασφαλιστικά δικαιώματα.
Η σημερινή εξέλιξη δεν είναι» κεραυνός εν αιθρία». Από το 2000 προειδοποιούσαμε : «……..Το κυβερνητικό σχέδιο του κατακερματισμού των εργαζόμενων με τα διαφορετικά επίπεδα ρυθμίσεων, είναι πολύ βολικό για την επίθεση με δόσεις και ανά κλάδο, που τα ισοπεδώνει στο τέλος όλα. Είναι μεθοδευμένο για να απομονώνονται όποια τμήματα εργαζομένων δέχονται την επίθεση και να υποκύπτουν όντας ήδη ακρωτηριασμένα, διχασμένα αλλά και ξεκομμένα από άλλα τμήματα εργαζόμενων, χαρακτηριζόμενα ως συντεχνίες με προνόμια………….Στόχος τους είναι να σύρουν την ΟΤΟΕ σε ένα διάλογο δήθεν για τους όρους και τις προϋποθέσεις ένταξης στο ΙΚΑ, άρα και για το παζάρεμα των μέχρι σήμερα δεδομένων. Έτσι η ΟΤΟΕ, που πρόβαλε ως τώρα τον στόχο για το «Ενιαίο Ταμείο Κύριας Σύνταξης» για όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους, να το απεμπολήσει και να παζαρεύει νέες ρυθμίσεις…………..Είναι φανερό ότι στη νέα κατάσταση οι κατακτήσεις συνέχεια αμφισβητούνται. Οι όποιες νησίδες ευνοϊκότερων ρυθμίσεων για κάποιους εργαζόμενους κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή από κατάργηση.»
Πράγματι, η ΟΤΟΕ αποδέχτηκε την προσχώρηση όλων για κύρια σύνταξη στο ΙΚΑ και μετέτρεψε το επόμενο διάστημα το στόχο της σε « Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης». Μάλιστα πρότυπο λειτουργίας του έθετε το επικουρικό ταμείο της Εμπορικής. Και τώρα εύλογα γεννιέται το ερώτημα τι θα γίνει όταν το πρότυπο εξαφανίζεται.
Από τότε λέγαμε ότι η συζήτηση δεν μπορεί να γίνεται για τη μορφή του ταμείου και να επισκιάζει το κύριο που είναι το περιεχόμενο, δηλαδή, οι εγγυημένες συντάξεις ως προς τα όρια ηλικίας και το ύψος των συντάξεων και των εισφορών με βάση τα καλύτερα δεδομένα για όλους.
Η ΟΤΟΕ, όμως, αποδέχτηκε εργοδοτικές και κυβερνητικές μεθοδεύσεις, υποτάχτηκε στην προπαγάνδα της συνευθύνης για τα ελλείμματα των ταμείων και δεν ύψωσε τείχος αντίστασης στον περιορισμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αντίθετα, ως υπεκφυγή και όχι ως άλμα προς τα εμπρός δημιούργησε έωλες προσδοκίες για ενιαίο ταμείο χάνοντας ή κερδίζοντας (κατ΄άλλη εκδοχή) χρόνο. Και τώρα επιδίδεται ερήμην των εργαζόμενων σε ένα «διάλογο» με τους τραπεζίτες κάνοντας συνεχώς εκπτώσεις.
Εμείς επιμένουμε :
Ø Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων 1902/90, 2084/92, 3029/02.
Ø Σύνταξη ίση με το μισθό εξόδου. Επανασύνδεση των συντάξεων με τους μισθούς των εν ενεργεία.
Ø Όριο παροχής σύνταξης τα 30 χρόνια δουλειάς και πριν από την ηλικία των 55 ετών. Ευνοϊκότερα όρια για βαριά και ανθυγιεινά και μητέρες με ανήλικα παιδιά.
Ø Αύξηση όλων εργοδοτικών εισφορών του κλάδου στα επίπεδα της Εθνικής στην κατεύθυνση της μείωσης ή και κατάργησης της εργατικής εισφοράς.
Ø Υπεράσπιση των όρων, ορίων και διατάξεων των καταστατικών των ξεχωριστών ταμείων, που ευνοούν τους εργαζόμενους. Απόκρουση κάθε προσπάθειας περαιτέρω δυσμενέστερων αλλαγών. Μέτρα εξομοίωσης όλων των παροχών και εισφορών του κάθε ξεχωριστού ταμείου με το καλύτερο κεκτημένο στον τραπεζοϋπαλληλικό χώρο στην κατεύθυνση της ενοποίησης όλων των ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων.
Ø Εγγύηση των συντάξεών μας από το Κράτος και τους εργοδότες, και κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων από την εργοδοσία που τα δημιούργησε.
Ø Κατάργηση των διαχωρισμών των εργαζόμενων σε πριν το ’83, μετά το ’83 και μετά το 92.
Ø Ενιαίο εργασιακό και ασφαλιστικό καθεστώς για όλους τους εργαζόμενους. Όχι στην ελαστική και ανασφάλιστη εργασία.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Το ζητούμενο, σήμερα, είναι η ποιότητα και η πληρότητα των παροχών και επιβοηθητικά η μορφή ή ο χαρακτήρας των ταμείων (ενιαία, αυτοδιαχειριζόμενα, αυτοδιοικούμενα). Ένα ασφαλιστικό σύστημα εγγυημένο από κράτος με συντάξεις προέκταση του μισθού και όχι ως συντάξεις γήρατος.
Οι λογικές της ασφάλισης με βάση την ανταποδοτικότητα, τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα, που επικαλούνται οι κυβερνήσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση και σε μεγάλο βαθμό και το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Τα δε πρόσφατα εφευρήματα περί εγγυημένων εισφορών αντί εγγυημένων παροχών, των τελεσιγράφων λόγω εφαρμογής των διεθνών λογιστικών προτύπων, που επικρέμονται ως δαμόκλειος σπάθη και οι μεθοδεύσεις για ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να μας βρουν κατηγορηματικά αντίθετους.
Οι εργαζόμενοι έχουν για γνώμονα ότι η σύνταξη υπήρξε κατάκτηση για τους εργαζόμενους στην βάση της εξασφάλισης της αξιοπρέπειας των απόμαχων της δουλειάς, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της συνδρομής στους μη ικανούς για εργασία από οποιαδήποτε αιτία. Τώρα που τα κέρδη των επιχειρήσεων έχουν φτάσει στα ύψη και όλοι θα μπορούσαν να έχουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο αμοιβών και συντάξεων, τώρα θέλουν να μας στριμώξουν ακόμα περισσότερο για να μην διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν.
Ποιος όμως θα τα διεκδικήσει; Όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό το συνδ. Κίνημα δεν μπορεί να υπερασπίσει τα συμφέροντα μας αφού αποδέχεται το παζάρεμα με τη λογική της συνυπευθυνότητας για την κατάσταση. Και τα τερτίπια του είναι γνωστά, όπως και η υποταγή του στις κυβερνητικές επιδιώξεις παρά τις φραστικές καμιά φορά αντιθέσεις του και την προκήρυξη κάποιων απεργιών για άλλοθι και δικαιολόγηση του ρόλου τους.
Απαιτείται ένα εργατικό κίνημα που θα οικοδομηθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους, ξεπερνώντας τις ηγεσίες και τα όριά τους, με γνώμονα τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας και θα διεκδικεί όλα όσα μας ανήκουν και όχι μόνο όσα μας επιτρέπουν τα όρια του συστήματος. Με πλήρη συνείδηση ότι αυτή η επίθεση συνδέεται με τα μέτρα για ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τα μέτρα για την παιδεία, την υγεία και όλο το πλέγμα των αντεργατικών ρυθμίσεων που θέλουν να μας οδηγήσουν σε φτηνή και ελαστική εργασία, χωρίς συλλογικές ρυθμίσεις αλλά εξατομικευμένα και κατακερματισμένα. Είναι κοινή επιδίωξη των εργοδοτών, της Ευρ. Ένωσης, των πολιτικών δυνάμεων που διαχειρίζονται το σύστημα. Μας αφορά όλους και πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους και στο σύνολο της.
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2004
18/12/04
17/12/04
ΑΝΟΙΓΜΑ ΑΠΟ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΤΕ
ΣΕ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΡΑΠΕΖΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΗΣ 17.12.2004
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Επανειλημμένα σχέδια (Προβόπουλου, Σάλλα -ΕΕΤ) βγαίνουν στο προσκήνιο για το ασφαλιστικό. Διαφορετικές προσεγγίσεις π.χ. Αράπογλου. Όλα με κοινό παρονομαστή τον περιορισμό των συντάξεων, την αύξηση των ορίων ηλικίας.
Παράλληλα τρέχουν η πώληση και των τελευταίων πακέτων μετοχών που διατηρούσαν τον έλεγχο στο δημόσιο τραπεζών όπως η Εθνική, νέα σχέδια για συγχωνεύσεις, μεταβολές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς με αύξηση συμμετοχής ξένων επενδυτών σε Εμπορική, Γενική, σχέδια για πώληση Ταχ. Ταμιευτήριου κ.α., δημιουργία εταιρειών για εκχώρηση τραπεζικών εργασιών ή εργασιών υποστήριξης τους σε εταιρείες είτε εντελώς αυτοτελείς είτε θυγατρικές αλλά και το αντίθετό τους δηλαδή συγχωνεύσεις και εντάξεις εταιρειών στην μητρική (π.χ. Εμπορική). Αυτά που έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε ιδιωτικοποιήσεις.
Ταυτόχρονα, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και έχει επέλθει ήδη αποδόμηση εργασιακών σχέσεων ακόμα και σε τράπεζες θεωρούμενες θεματοφύλακες των ενιαίων εργασιακών σχέσεων με εργασία μεγάλου ποσοστού εργαζομένων με άλλο φορέα εργοδότη ή με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, πρόβλημα που εντάθηκε και με τις εθελουσίες εξόδους. Μετατροπή του μοντέλου εργασίας του τραπεζοϋπάλληλου σε πωλητή προϊόντων. Αύξηση του μεταβλητού μέρους του μισθού. Απολύσεις ή εξαναγκασμοί σε προγράμματα ατομικών «εθελουσίων» εξόδων. Εργασία χωρίς σταθερό ωράριο και μη τήρηση του συμβατικού σε πολλούς χώρους.
Ενώ στον χρηματοπιστωτικό κλάδο υπολογίζουμε ότι δουλεύουν σήμερα 8.000 άνθρωποι που δεν έχουν τη στοιχειώδη μορφή πρωτοβάθμιας συνδ. οργάνωσης, πόσο μάλλον την ένταξη τους στον κλάδο και ότι αυτό σημαίνει για την τήρηση των συλλογικών συμβάσεων και τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Σε αυτό το τοπίο η ΟΤΟΕ εμφανίζει μεγάλη κινητικότητα για το ασφαλιστικό με συναντήσεις με την ΕΕΤ αλλά και με υποδιοικητές και την Τετάρτη 15.12.2004 εξήγγειλε και τη στάση εργασίας. Ο στόχος της δηλώνει ότι είναι η δημιουργία του ενιαίου επικουρικού των τραπεζών. Και στις ανακοινώσεις της είναι σαφές ότι αποδέχεται την ένταξη των 5 ταμείων κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ και ζητά την εφαρμογή του Ν. 3029. Ενώ παλιότερα, που μίλαγε για το ενιαίο ταμείο κύριας σύνταξης έβαζε το περιεχόμενο του, τώρα για το επικουρικό δεν βάζει καμιά δέσμευση και αορίστως κυκλοφορεί ότι θα είναι στο πρότυπο Εμπορικής ή ΑΛΦΑ.
Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς παλιότερα στις προηγούμενες επιθέσεις για το ασφαλιστικό ήταν σε ένα διάλογο και λίγο ως πολύ υποστήριζαν τις ίδιες θέσεις. Η δράση και η στάση τους συνέβαλε ώστε να μην υπάρχει μια πλήρης υποταγή της ΟΤΟΕ στις επιδιώξεις των τραπεζιτών. Από τότε έχει περάσει πολύς καιρός. Οι συνθήκες είναι δυσμενέστερες, η ΟΤΟΕ έχει αποδεχτεί τους νόμους και οι θέσεις της είναι πιο προσαρμοσμένες στη λογική των παζαρεμάτων. Η ριζοσπαστική αριστερά έχει χάσει την επικοινωνία η δράση είναι κατακερματισμένη και όχι κοινή και το ερώτημα είναι εμείς πως βλέπουμε σήμερα το ασφαλιστικό και τι κρατάμε από τις παλιές θέσεις ή τι καινούργιο πρέπει να πούμε τώρα.
Εμείς θέλουμε και με τη σημερινή πρόσκληση να ανοίξουμε ένα διάλογο απευθυνόμενοι με προτεραιότητα στους ανθρώπους της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ξέρουμε ότι κάποιοι από αυτό το χώρο βάζουν στην ίδια ιεράρχηση την επικοινωνία με το σύνολο της αριστεράς μαζί και της θεσμικής. Εμείς εκτιμούμε ότι σε ένα δεύτερο επίπεδο απευθυνόμαστε και στην θεσμική αριστερά αλλά με κατά το δυνατόν κοινά διαμορφωμένες θέσεις. Και βεβαίως ασκούμε το αναφαίρετο δικαίωμα να απευθυνόμαστε στο σύνολο των εργαζομένων χωρίς διαμεσολαβήσεις ή συμψηφισμούς.
Πιστεύουμε ότι η αποκατάσταση της επικοινωνίας μεταξύ μας μπορεί να γίνει βάζοντας στην άκρη τη λογική της ιδιοκτησίας της απόλυτης αλήθειας και των βεβαιοτήτων. Μπορούμε να συζητήσουμε το ασφαλιστικό με γόνιμο και δημιουργικό τρόπο αν αναζητούμε κοινό βηματισμό. Οι κατ’ αρχήν σκέψεις που σας καταθέτουμε είναι:
§ Η νέα επίθεση συνδέεται με την αντεργατική επίθεση σε όλα τα μέτωπα.
§ Μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με συντονισμένο αγώνα και με αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους και όχι μεμονωμένα.
§ Οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ συναντώνται στο ασφαλιστικό στην κατεύθυνση του περιορισμού των εργασιακών δικαιωμάτων είναι δεμένες με τις κατευθύνσεις της ΕΕ που πρέπει να αποκαλύπτονται αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι είναι ανήμποροι να τις αντιμετωπίσουν και να προβάλλουν τη δική τους σκοπιά.
§ Η ΟΤΟΕ δεν μπορεί παρά την κινητικότητα που εμφανίζει να προστατέψει από τη νέα επίθεση για πολλούς λόγους, με κυριότερους το ότι δεν έχει προσανατολισμό διεκδίκησης αλλά διευθέτησης των απωλειών αποδεχόμενοι τους νόμους, την διολίσθηση σε όλο και μεγαλύτερες εκπτώσεις των διεκδικήσεων και τη λογική της συνευθύνης για τη βιωσιμότητα και δεν στηρίζεται στην αγωνιστική ενότητα και τις διαθέσεις των τραπεζοϋπαλλήλων.
§ Απαιτείται να αναπτυχθεί ένα κίνημα πίεσης και δράσης από τη βάση των εργαζόμενων και αυτό έχει δυνατότητες να συμβάλει στις εξελίξεις.
§ Η ριζοσπαστική αριστερά έχει υποχρέωση όχι απλά να κινητοποιεί τους εργαζόμενους για να αντιστέκονται αλλά να δημιουργεί κριτήρια και απαιτητικότητα για τον προσανατολισμό και τη τακτική του αγώνα ώστε να έχει αποτέλεσμα και γι αυτό εμείς επιμένουμε:
§ Το κύριο για τα κριτήρια μας στο ασφαλιστικό είναι το περιεχόμενο ( ύψος εισφορών, όρια ηλικίας, ύψος συντάξεων) και επιβοηθητικά η μορφή. Σε καμιά περίπτωση η μορφή δεν μπορεί να γίνει το κύριο π.χ. ένας στόχος για ενιαίο ταμείο ανεξάρτητα από τις παροχές του. Αυτό γιατί παρότι εκτιμάμε ότι ο σημερινός κατακερματισμός διευκολύνει την επίθεση ανά τμήμα εργαζομένων, ταυτόχρονα ξέρουμε ότι και καμιά μορφή στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος δεν σημαίνει ούτε εγγύηση για μη περαιτέρω επιδείνωση ούτε εξασφάλιση μακρόχρονης βιωσιμότητας ή ασφάλεια από τα σχέδια για ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης, πέρασμα των κριτηρίων της ανταποδοτικότητας κ,α. Και επίσης εκτιμάμε ότι στη σημερινή φάση οι προσπάθειες των τραπεζιτών σε οποιαδήποτε αλλαγή των δεδομένων θάναι να μας πάνε προς τα πίσω. Ταυτόχρονα πρέπει να παλεύουμε για να δημιουργούνται οι συνθήκες για πραγματική προς τα πάνω ενοποίηση όλων των τραπεζοϋπάλληλων και ευρύτερα των εργαζόμενων μέσα και από ενιαίας μορφής οργανισμούς, θεσμούς κ.λπ.
§ Πρέπει όχι απλά να πούμε αποκρούουμε τη κάθε νέα επίθεση αλλά να διαμορφώνουμε στόχους πάλης που θα δημιουργούν συνείδηση στον εργαζόμενο για τα δικαιώματά του και να μπορεί να κρίνει το όποιο πρόγραμμα ή αίτημα προβάλλουν είτε η εργοδοσία είτε το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα. Λαμβάνοντας υπόψη και την εμπειρία από τις προηγούμενες θέσεις μας και δράση μας αλλά και το κοινό κεκτημένο των ταξικών συνδικαλιστικών κινήσεων όπως έχει εκφραστεί το τελευταίο διάστημα προτείνουμε για το χώρο μας ως πλαίσιο διεκδίκησης και πάλης :
Ø Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων 1902/90, 2084/92, 3029/02.
Ø Σύνταξη ίση με το μισθό εξόδου. Επανασύνδεση των συντάξεων με τους μισθούς των εν ενεργεία.
Ø Όριο παροχής σύνταξης τα 30 χρόνια δουλειάς και πριν από την ηλικία των 55 ετών. Ευνοϊκότερα όρια για βαριά και ανθυγιεινά (50 ηλικία ή 20ετία) και μητέρες με ανήλικα παιδιά (20ετία)
Ø Καμιά αύξηση των εργατικών εισφορών και καμιά μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Αντίθετα αύξηση όλων εργοδοτικών εισφορών του κλάδου στα επίπεδα της Εθνικής στην κατεύθυνση της μείωσης ή και κατάργησης της εργατικής εισφοράς.
Ø Υπεράσπιση των όρων, ορίων και διατάξεων των καταστατικών των ξεχωριστών ταμείων, που ευνοούν τους εργαζόμενους. Απόκρουση κάθε προσπάθειας περαιτέρω δυσμενέστερων αλλαγών. Μέτρα εξομοίωσης όλων των παροχών και εισφορών του κάθε ξεχωριστού ταμείου με το καλύτερο κεκτημένο στον τραπεζοϋπαλληλικό χώρο στην κατεύθυνση της ενοποίησης όλων των ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων.
Ø Εγγύηση των συντάξεών μας από το Κράτος και τους εργοδότες, και κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων από την εργοδοσία που τα δημιούργησε.
Ø Κατάργηση των διαχωρισμών των εργαζόμενων σε πριν το ’83, μετά το ’83 και μετά το 92.
Ø Ενιαίο εργασιακό και ασφαλιστικό καθεστώς για όλους τους εργαζόμενους. Όχι στην ελαστική και ανασφάλιστη εργασία.
Για τις δυνατότητες κοινής δράσης θεωρούμε ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε διάφορες μορφές όπως :
ü Μια κοινή ανακοίνωση (έχουμε μια σχετική πρόταση για το κείμενο).
ü Επίσης θα μπορούσε να κάνουμε μετά τις γιορτές μια καμπάνια για μήνα δράσης στους χώρους δουλειάς με συνελεύσεις και ψηφίσματα που θα βάζουν στην ΟΤΟΕ και στους συλλόγους την ανάγκη για πλαίσιο δράσης και αγωνιστικές πρωτοβουλίες.
ü Και επίσης θα μπορούσε σε μια προσπάθεια σύνδεσης και συντονισμού με άλλα τμήματα εργαζομένων να είχαμε τουλάχιστον από τη πλευρά ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων άλλων χώρων μια πρωτοβουλία περιοδειών. Υπάρχει αντίστοιχη εμπειρία από κοινές ομάδες συνδικαλιστών διαφόρων κλάδων για παρουσία είτε στην Ολυμπιακή είτε αλλού. Έχει γίνει αντίστοιχη πρόταση από την ΑΡΣΙ προς εμάς για περιοδεία στην Εμπορική με συνδικαλιστές από τα ταξικά σχήματα αλλά δεν οργανώθηκε παρά την προσπάθεια που έγινε μέχρι τώρα.
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2004
Η ΝΕΑ ΣΥΣΚΕΨΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ 10
ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΓΕΝΑΡΗ 2005 ΩΡΑ 11.00
ΣΕ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΡΑΠΕΖΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΗΣ 17.12.2004
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Επανειλημμένα σχέδια (Προβόπουλου, Σάλλα -ΕΕΤ) βγαίνουν στο προσκήνιο για το ασφαλιστικό. Διαφορετικές προσεγγίσεις π.χ. Αράπογλου. Όλα με κοινό παρονομαστή τον περιορισμό των συντάξεων, την αύξηση των ορίων ηλικίας.
Παράλληλα τρέχουν η πώληση και των τελευταίων πακέτων μετοχών που διατηρούσαν τον έλεγχο στο δημόσιο τραπεζών όπως η Εθνική, νέα σχέδια για συγχωνεύσεις, μεταβολές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς με αύξηση συμμετοχής ξένων επενδυτών σε Εμπορική, Γενική, σχέδια για πώληση Ταχ. Ταμιευτήριου κ.α., δημιουργία εταιρειών για εκχώρηση τραπεζικών εργασιών ή εργασιών υποστήριξης τους σε εταιρείες είτε εντελώς αυτοτελείς είτε θυγατρικές αλλά και το αντίθετό τους δηλαδή συγχωνεύσεις και εντάξεις εταιρειών στην μητρική (π.χ. Εμπορική). Αυτά που έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε ιδιωτικοποιήσεις.
Ταυτόχρονα, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και έχει επέλθει ήδη αποδόμηση εργασιακών σχέσεων ακόμα και σε τράπεζες θεωρούμενες θεματοφύλακες των ενιαίων εργασιακών σχέσεων με εργασία μεγάλου ποσοστού εργαζομένων με άλλο φορέα εργοδότη ή με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, πρόβλημα που εντάθηκε και με τις εθελουσίες εξόδους. Μετατροπή του μοντέλου εργασίας του τραπεζοϋπάλληλου σε πωλητή προϊόντων. Αύξηση του μεταβλητού μέρους του μισθού. Απολύσεις ή εξαναγκασμοί σε προγράμματα ατομικών «εθελουσίων» εξόδων. Εργασία χωρίς σταθερό ωράριο και μη τήρηση του συμβατικού σε πολλούς χώρους.
Ενώ στον χρηματοπιστωτικό κλάδο υπολογίζουμε ότι δουλεύουν σήμερα 8.000 άνθρωποι που δεν έχουν τη στοιχειώδη μορφή πρωτοβάθμιας συνδ. οργάνωσης, πόσο μάλλον την ένταξη τους στον κλάδο και ότι αυτό σημαίνει για την τήρηση των συλλογικών συμβάσεων και τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Σε αυτό το τοπίο η ΟΤΟΕ εμφανίζει μεγάλη κινητικότητα για το ασφαλιστικό με συναντήσεις με την ΕΕΤ αλλά και με υποδιοικητές και την Τετάρτη 15.12.2004 εξήγγειλε και τη στάση εργασίας. Ο στόχος της δηλώνει ότι είναι η δημιουργία του ενιαίου επικουρικού των τραπεζών. Και στις ανακοινώσεις της είναι σαφές ότι αποδέχεται την ένταξη των 5 ταμείων κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ και ζητά την εφαρμογή του Ν. 3029. Ενώ παλιότερα, που μίλαγε για το ενιαίο ταμείο κύριας σύνταξης έβαζε το περιεχόμενο του, τώρα για το επικουρικό δεν βάζει καμιά δέσμευση και αορίστως κυκλοφορεί ότι θα είναι στο πρότυπο Εμπορικής ή ΑΛΦΑ.
Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς παλιότερα στις προηγούμενες επιθέσεις για το ασφαλιστικό ήταν σε ένα διάλογο και λίγο ως πολύ υποστήριζαν τις ίδιες θέσεις. Η δράση και η στάση τους συνέβαλε ώστε να μην υπάρχει μια πλήρης υποταγή της ΟΤΟΕ στις επιδιώξεις των τραπεζιτών. Από τότε έχει περάσει πολύς καιρός. Οι συνθήκες είναι δυσμενέστερες, η ΟΤΟΕ έχει αποδεχτεί τους νόμους και οι θέσεις της είναι πιο προσαρμοσμένες στη λογική των παζαρεμάτων. Η ριζοσπαστική αριστερά έχει χάσει την επικοινωνία η δράση είναι κατακερματισμένη και όχι κοινή και το ερώτημα είναι εμείς πως βλέπουμε σήμερα το ασφαλιστικό και τι κρατάμε από τις παλιές θέσεις ή τι καινούργιο πρέπει να πούμε τώρα.
Εμείς θέλουμε και με τη σημερινή πρόσκληση να ανοίξουμε ένα διάλογο απευθυνόμενοι με προτεραιότητα στους ανθρώπους της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ξέρουμε ότι κάποιοι από αυτό το χώρο βάζουν στην ίδια ιεράρχηση την επικοινωνία με το σύνολο της αριστεράς μαζί και της θεσμικής. Εμείς εκτιμούμε ότι σε ένα δεύτερο επίπεδο απευθυνόμαστε και στην θεσμική αριστερά αλλά με κατά το δυνατόν κοινά διαμορφωμένες θέσεις. Και βεβαίως ασκούμε το αναφαίρετο δικαίωμα να απευθυνόμαστε στο σύνολο των εργαζομένων χωρίς διαμεσολαβήσεις ή συμψηφισμούς.
Πιστεύουμε ότι η αποκατάσταση της επικοινωνίας μεταξύ μας μπορεί να γίνει βάζοντας στην άκρη τη λογική της ιδιοκτησίας της απόλυτης αλήθειας και των βεβαιοτήτων. Μπορούμε να συζητήσουμε το ασφαλιστικό με γόνιμο και δημιουργικό τρόπο αν αναζητούμε κοινό βηματισμό. Οι κατ’ αρχήν σκέψεις που σας καταθέτουμε είναι:
§ Η νέα επίθεση συνδέεται με την αντεργατική επίθεση σε όλα τα μέτωπα.
§ Μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με συντονισμένο αγώνα και με αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους και όχι μεμονωμένα.
§ Οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ συναντώνται στο ασφαλιστικό στην κατεύθυνση του περιορισμού των εργασιακών δικαιωμάτων είναι δεμένες με τις κατευθύνσεις της ΕΕ που πρέπει να αποκαλύπτονται αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι είναι ανήμποροι να τις αντιμετωπίσουν και να προβάλλουν τη δική τους σκοπιά.
§ Η ΟΤΟΕ δεν μπορεί παρά την κινητικότητα που εμφανίζει να προστατέψει από τη νέα επίθεση για πολλούς λόγους, με κυριότερους το ότι δεν έχει προσανατολισμό διεκδίκησης αλλά διευθέτησης των απωλειών αποδεχόμενοι τους νόμους, την διολίσθηση σε όλο και μεγαλύτερες εκπτώσεις των διεκδικήσεων και τη λογική της συνευθύνης για τη βιωσιμότητα και δεν στηρίζεται στην αγωνιστική ενότητα και τις διαθέσεις των τραπεζοϋπαλλήλων.
§ Απαιτείται να αναπτυχθεί ένα κίνημα πίεσης και δράσης από τη βάση των εργαζόμενων και αυτό έχει δυνατότητες να συμβάλει στις εξελίξεις.
§ Η ριζοσπαστική αριστερά έχει υποχρέωση όχι απλά να κινητοποιεί τους εργαζόμενους για να αντιστέκονται αλλά να δημιουργεί κριτήρια και απαιτητικότητα για τον προσανατολισμό και τη τακτική του αγώνα ώστε να έχει αποτέλεσμα και γι αυτό εμείς επιμένουμε:
§ Το κύριο για τα κριτήρια μας στο ασφαλιστικό είναι το περιεχόμενο ( ύψος εισφορών, όρια ηλικίας, ύψος συντάξεων) και επιβοηθητικά η μορφή. Σε καμιά περίπτωση η μορφή δεν μπορεί να γίνει το κύριο π.χ. ένας στόχος για ενιαίο ταμείο ανεξάρτητα από τις παροχές του. Αυτό γιατί παρότι εκτιμάμε ότι ο σημερινός κατακερματισμός διευκολύνει την επίθεση ανά τμήμα εργαζομένων, ταυτόχρονα ξέρουμε ότι και καμιά μορφή στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος δεν σημαίνει ούτε εγγύηση για μη περαιτέρω επιδείνωση ούτε εξασφάλιση μακρόχρονης βιωσιμότητας ή ασφάλεια από τα σχέδια για ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης, πέρασμα των κριτηρίων της ανταποδοτικότητας κ,α. Και επίσης εκτιμάμε ότι στη σημερινή φάση οι προσπάθειες των τραπεζιτών σε οποιαδήποτε αλλαγή των δεδομένων θάναι να μας πάνε προς τα πίσω. Ταυτόχρονα πρέπει να παλεύουμε για να δημιουργούνται οι συνθήκες για πραγματική προς τα πάνω ενοποίηση όλων των τραπεζοϋπάλληλων και ευρύτερα των εργαζόμενων μέσα και από ενιαίας μορφής οργανισμούς, θεσμούς κ.λπ.
§ Πρέπει όχι απλά να πούμε αποκρούουμε τη κάθε νέα επίθεση αλλά να διαμορφώνουμε στόχους πάλης που θα δημιουργούν συνείδηση στον εργαζόμενο για τα δικαιώματά του και να μπορεί να κρίνει το όποιο πρόγραμμα ή αίτημα προβάλλουν είτε η εργοδοσία είτε το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα. Λαμβάνοντας υπόψη και την εμπειρία από τις προηγούμενες θέσεις μας και δράση μας αλλά και το κοινό κεκτημένο των ταξικών συνδικαλιστικών κινήσεων όπως έχει εκφραστεί το τελευταίο διάστημα προτείνουμε για το χώρο μας ως πλαίσιο διεκδίκησης και πάλης :
Ø Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων 1902/90, 2084/92, 3029/02.
Ø Σύνταξη ίση με το μισθό εξόδου. Επανασύνδεση των συντάξεων με τους μισθούς των εν ενεργεία.
Ø Όριο παροχής σύνταξης τα 30 χρόνια δουλειάς και πριν από την ηλικία των 55 ετών. Ευνοϊκότερα όρια για βαριά και ανθυγιεινά (50 ηλικία ή 20ετία) και μητέρες με ανήλικα παιδιά (20ετία)
Ø Καμιά αύξηση των εργατικών εισφορών και καμιά μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Αντίθετα αύξηση όλων εργοδοτικών εισφορών του κλάδου στα επίπεδα της Εθνικής στην κατεύθυνση της μείωσης ή και κατάργησης της εργατικής εισφοράς.
Ø Υπεράσπιση των όρων, ορίων και διατάξεων των καταστατικών των ξεχωριστών ταμείων, που ευνοούν τους εργαζόμενους. Απόκρουση κάθε προσπάθειας περαιτέρω δυσμενέστερων αλλαγών. Μέτρα εξομοίωσης όλων των παροχών και εισφορών του κάθε ξεχωριστού ταμείου με το καλύτερο κεκτημένο στον τραπεζοϋπαλληλικό χώρο στην κατεύθυνση της ενοποίησης όλων των ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων.
Ø Εγγύηση των συντάξεών μας από το Κράτος και τους εργοδότες, και κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων από την εργοδοσία που τα δημιούργησε.
Ø Κατάργηση των διαχωρισμών των εργαζόμενων σε πριν το ’83, μετά το ’83 και μετά το 92.
Ø Ενιαίο εργασιακό και ασφαλιστικό καθεστώς για όλους τους εργαζόμενους. Όχι στην ελαστική και ανασφάλιστη εργασία.
Για τις δυνατότητες κοινής δράσης θεωρούμε ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε διάφορες μορφές όπως :
ü Μια κοινή ανακοίνωση (έχουμε μια σχετική πρόταση για το κείμενο).
ü Επίσης θα μπορούσε να κάνουμε μετά τις γιορτές μια καμπάνια για μήνα δράσης στους χώρους δουλειάς με συνελεύσεις και ψηφίσματα που θα βάζουν στην ΟΤΟΕ και στους συλλόγους την ανάγκη για πλαίσιο δράσης και αγωνιστικές πρωτοβουλίες.
ü Και επίσης θα μπορούσε σε μια προσπάθεια σύνδεσης και συντονισμού με άλλα τμήματα εργαζομένων να είχαμε τουλάχιστον από τη πλευρά ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων άλλων χώρων μια πρωτοβουλία περιοδειών. Υπάρχει αντίστοιχη εμπειρία από κοινές ομάδες συνδικαλιστών διαφόρων κλάδων για παρουσία είτε στην Ολυμπιακή είτε αλλού. Έχει γίνει αντίστοιχη πρόταση από την ΑΡΣΙ προς εμάς για περιοδεία στην Εμπορική με συνδικαλιστές από τα ταξικά σχήματα αλλά δεν οργανώθηκε παρά την προσπάθεια που έγινε μέχρι τώρα.
ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2004
Η ΝΕΑ ΣΥΣΚΕΨΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ 10
ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΓΕΝΑΡΗ 2005 ΩΡΑ 11.00
16/12/04
ΑΡΧΙΚΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΑΠΟ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Προς τ…………………………….
ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ;
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο γύρο της επίθεσης με στόχο την πλήρη αποδόμηση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων. Οι «προτάσεις» Προβόπουλου και Σάλλα, έχοντας τη πλήρη κάλυψη ή και καθοδήγηση της κυβέρνησης της ΝΔ και την ανοχή της αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ, μαρτυρούν τις προθέσεις των τραπεζιτών και συνολικότερα του κεφαλαίου.
Η ΟΤΟΕ και τα πρωτοβάθμια σωματεία αντιμετωπίζουν με αμηχανία και κατακερματισμένα την κάθε νέα επίθεση, προβάλλουν το στόχο του Ενιαίου Επικουρικού, ενώ δείχνουν έτοιμοι να διαπραγματευτούν τα πάντα και αποδεικνύονται ανίκανοι να υπερασπιστούν τον κλάδο.
Οι τραπεζοϋπάλληλοι (εν ενεργεία και συνταξιούχοι), που αυτοπροσδιορίζομαστε ότι ανήκουμε στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, δεν έχουμε από κοινού συζητήσει για τις τελευταίες εξελίξεις στο ασφαλιστικό. Πιθανόν οι προσεγγίσεις και οι στρατηγικές προτάσεις για το ασφαλιστικό είναι διαφορετικές. Όμως, εκτιμούμε ότι:
Είναι ανάγκη να επικοινωνήσουμε μέσα από ένα ζωντανό διάλογο και να ανταλλάξουμε απόψεις για το χαρακτήρα της επίθεσης και το τι προβλέπουμε.
Υπάρχει δυνατότητα να εντοπίσουμε και να στηρίξουμε κοινές θέσεις μιας και αυτά που μας ενώνουν (κοινή αγωνιστική στάση κόντρα στα κυβερνητικά και εργοδοτικά σχέδια, διαφοροποίηση από τη συναινετική και «υπεύθυνη» διαχειριστική λογική των επίσημων συνδ. κινήσεων, αντιμετώπιση του ασφαλιστικού με ευρεία οπτική συνδεδεμένο και με όλα τα εργασιακά θέματα, αλλά και όχι μόνο ως πρόβλημα του κλάδου των τραπεζοϋπάλλληλων) είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν.
Είναι επιτακτικό να ανιχνεύσουμε δρόμους για συντονισμό ενεργειών, ώστε να συμβάλλουμε στην ενεργοποίηση του κλάδου σε αγωνιστική κατεύθυνση και στην ανεβασμένη παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων, που εκτιμούμε ότι θα επηρεάσει σε θετική κατεύθυνση και το αποτέλεσμα των όποιων κινητοποιήσεων.
Απευθυνόμαστε, λοιπόν, σε όσους εκτιμάτε την αναγκαιότητα μιας, τέτοιου περιεχομένου, συζήτησης και έχετε τη διάθεση να συμβάλετε στην αναζήτηση κοινών δρόμων πάλης (συνδικαλιστικές κινήσεις, ομάδες, ανεξάρτητους ή μεμονωμένους συναδέλφους) και
Σας καλούμε όλους να συζητήσουμε την Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου ώρα 7.00 μ.μ. στη Λέσχη του ΣΥΕΤΕ, Ακαδημίας 60, 5ος όροφος (πάνω από το Δικηγορικό Σύλλογο).
Εργαζόμενων στην Εθνική Τράπεζα
protasiprooptik@in.gr
Προς τ…………………………….
ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ;
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο γύρο της επίθεσης με στόχο την πλήρη αποδόμηση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων. Οι «προτάσεις» Προβόπουλου και Σάλλα, έχοντας τη πλήρη κάλυψη ή και καθοδήγηση της κυβέρνησης της ΝΔ και την ανοχή της αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ, μαρτυρούν τις προθέσεις των τραπεζιτών και συνολικότερα του κεφαλαίου.
Η ΟΤΟΕ και τα πρωτοβάθμια σωματεία αντιμετωπίζουν με αμηχανία και κατακερματισμένα την κάθε νέα επίθεση, προβάλλουν το στόχο του Ενιαίου Επικουρικού, ενώ δείχνουν έτοιμοι να διαπραγματευτούν τα πάντα και αποδεικνύονται ανίκανοι να υπερασπιστούν τον κλάδο.
Οι τραπεζοϋπάλληλοι (εν ενεργεία και συνταξιούχοι), που αυτοπροσδιορίζομαστε ότι ανήκουμε στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, δεν έχουμε από κοινού συζητήσει για τις τελευταίες εξελίξεις στο ασφαλιστικό. Πιθανόν οι προσεγγίσεις και οι στρατηγικές προτάσεις για το ασφαλιστικό είναι διαφορετικές. Όμως, εκτιμούμε ότι:
Είναι ανάγκη να επικοινωνήσουμε μέσα από ένα ζωντανό διάλογο και να ανταλλάξουμε απόψεις για το χαρακτήρα της επίθεσης και το τι προβλέπουμε.
Υπάρχει δυνατότητα να εντοπίσουμε και να στηρίξουμε κοινές θέσεις μιας και αυτά που μας ενώνουν (κοινή αγωνιστική στάση κόντρα στα κυβερνητικά και εργοδοτικά σχέδια, διαφοροποίηση από τη συναινετική και «υπεύθυνη» διαχειριστική λογική των επίσημων συνδ. κινήσεων, αντιμετώπιση του ασφαλιστικού με ευρεία οπτική συνδεδεμένο και με όλα τα εργασιακά θέματα, αλλά και όχι μόνο ως πρόβλημα του κλάδου των τραπεζοϋπάλλληλων) είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν.
Είναι επιτακτικό να ανιχνεύσουμε δρόμους για συντονισμό ενεργειών, ώστε να συμβάλλουμε στην ενεργοποίηση του κλάδου σε αγωνιστική κατεύθυνση και στην ανεβασμένη παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων, που εκτιμούμε ότι θα επηρεάσει σε θετική κατεύθυνση και το αποτέλεσμα των όποιων κινητοποιήσεων.
Απευθυνόμαστε, λοιπόν, σε όσους εκτιμάτε την αναγκαιότητα μιας, τέτοιου περιεχομένου, συζήτησης και έχετε τη διάθεση να συμβάλετε στην αναζήτηση κοινών δρόμων πάλης (συνδικαλιστικές κινήσεις, ομάδες, ανεξάρτητους ή μεμονωμένους συναδέλφους) και
Σας καλούμε όλους να συζητήσουμε την Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου ώρα 7.00 μ.μ. στη Λέσχη του ΣΥΕΤΕ, Ακαδημίας 60, 5ος όροφος (πάνω από το Δικηγορικό Σύλλογο).
Εργαζόμενων στην Εθνική Τράπεζα
protasiprooptik@in.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
