ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ
ΤΟΥΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ
ΤΩΝ ΔΕΚΟ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Τ……………………………………
Από κοινού κυβέρνηση, εργοδοσία, ΕΕ , ΠΑΣΟΚ προωθούν μέτρα για τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό, το ωράριο και το μισθό, πρώτα από όλα σε ΔΕΚΟ και Τράπεζες, επιδιώκοντας συναίνεση είτε με τη θεωρία των προνομιούχων είτε με εξαγορά συνδικαλιστών και «ανταλλάγματα», είτε με σαλαμοποίηση των μέτρων και κατακερματισμό των εργαζόμενων.
Σε μας είναι σαφές ότι θα ακολουθήσουν μέτρα συμπίεσης των εργατικών δικαιωμάτων όλων των εργαζόμενων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Επίσης, είναι σαφές ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες όλων των σωματείων και ομοσπονδιών των χώρων μας δεν μπορούν να δώσουν αποτελεσματικά τη μάχη για υπεράσπιση και διεύρυνση των εργατικών μας δικαιωμάτων.
Θεωρούμε ότι οι δυνάμεις που υπάρχουν στους χώρους μας μπορούν να συζητήσουν και να διερευνήσουν τρόπους κοινής δράσης με στόχο να συμβάλλουμε στο φρενάρισμα της επίθεσης και στην προβολή και διεκδίκηση ενός πλαισίου εργατικών διεκδικήσεων από την μεριά μας.
Σας καλούμε τη Δευτέρα 13 Ιουνίου 2005, ώρα 4.00, στην αίθουσα της ΟΤΟΕ (Βησσαρίωνος και Σϊνα).
Η ενωτική και συντονισμένη δράση των δυνάμεων μας στους δικούς μας κλάδους, είναι αναγκαία και ως μέσο συμβολής στον απαιτούμενο ευρύτερο πανεργατικό συντονισμό. Ας σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣΓΙΑ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
30/11/05
15/11/05
ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΤΕ 15/11/2005
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Ειπώθηκαν πολλά εδώ μέσα για οικονομική αδυναμία των ταμείων. Τα σχέδια για την παράδοση των ταμείων μας σε όσους καραδοκούν να τα αλώσουν χρησιμοποιούν συνέχεια την κινδυνολογία περί βιωσιμότητας. Ας μην πέφτουμε στην παγίδα.
Η πραγματικότητα είναι ότι τα ταμεία μας έχουν τεράστια περιουσία, που είναι ικανή να παρέχει συντάξεις, με την προϋπόθεση της καταβολής των εργοδοτικών εισφορών για όλους τους εργαζόμενους της ΕΤΕ . Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η περιουσία δημιουργήθηκε από τις εισφορές, που όλοι επί δεκαετίες δίναμε για κύρια και επικουρική, και ήταν το διόλου ευκαταφρόνητο 50% του μισθού μας. Η ληστεία με την άτοκη εκμετάλλευσή τους από τις τράπεζες και η τακτική της διοίκησης να μειώνει το προσωπικό και να χρησιμοποιεί εργαζόμενους , που δεν είναι ασφαλισμένοι στα ταμεία μας, ασφαλώς είναι υπεύθυνη για την χαμηλή σήμερα εισροή πόρων στα ταμεία μας, που προοδευτικά θα δημιουργήσει και οργανικά ελλείμματα. Όμως, η περιουσία είναι δική μας αποταμίευση και η παροχή συντάξεων είναι από δικά μας χρήματα και όχι θέμα αλληλεγγύης γενεών, όπως ακούστηκε εδώ μέσα, που σημαίνει ότι παραγράφουμε την κλοπή και τις ευθύνες κυβερνήσεων και τραπεζών γι αυτήν.
Σκεφτείτε τι περιουσία έχει συγκεντρωθεί, παρά την κλοπή στα ταμεία μας. Και αυτή την έχουν βάλει στο μάτι. Πηγαίνοντας στο ΙΚΑ τα αποθεματικά τους θα περάσουν κατευθείαν στη διαχείριση κυβερνητικών κλιμακίων για να διαχειρίζονται σύμφωνα με τις πολιτικές τους προτεραιότητες, όπως κάλυψη ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, δημόσια έργα, επιδοτήσεις συμπράξεων δημόσιου- ιδιωτικού τομέα και άλλα. Ετοιμάζουν σχετικό νομοσχέδιο. Έτσι θα μπαλώσουν τα δικά τους δημοσιονομικά ελλείμματα και θα συνεχίσουν την πολιτική περικοπών για τους εργαζόμενους-συνταξιούχους και παροχών για τους εργοδότες.
Η νέα κλοπή των ταμείων περνάει πιο αναίμακτα μέσα από την αλλαγή των φορέων ασφάλισης. Η είσοδος των ταμείων στο ΙΚΑ, φέρνει σε αυτούς την πολυπόθητη διαχείριση της περιουσίας μας, που είναι το 12% της περιουσίας του ΙΚΑ. Φέρνει όμως σε μας σταδιακή μείωση των συντάξεων και αλλαγή των ορίων ηλικίας. Στόχους, που από κοινού προωθούν με τις κατευθύνσεις και τις οδηγίες η ΕΕ, η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, και εξυπηρετούν την ελάφρυνση των βιομηχάνων, τραπεζιτών, εφοπλιστών.
Όταν πρόσφατα το ΔΝΤ δήλωσε ότι πρέπει οι συντάξεις να περικοπούν και να δίνονται στα 75, ο εκπρόσωπός του απάντησε σε ερώτηση για το πολιτικό κόστος, κυνικά αστειευόμενος, «Να μην ψηφίζουν οι συνταξιούχοι». Μήπως, όμως, και τώρα που ψηφίζουμε είμαστε επικίνδυνοι; Τις ίδιες απόψεις έχουν και προωθούν συναινετικά τα κόμματα που εναλλάσσονται σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση επί χρόνια. Ακόμα και μετά την πρόσφατη ψήφιση του νόμου 3371 ο υπουργός εργασίας Παναγιωτόπουλος δήλωσε ότι το ασφαλιστικό πρέπει να αναθεωρήσει παραμέτρους και τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, δηλαδή το ύψος των συντάξεων και τα όρια για μητέρες, στο όνομα δήθεν της βιωσιμότητας.
Που αντλούν αυτό το θράσος για τα απανωτά αυτά κτυπήματα, που μας οδηγούν σε ασφαλιστικό και εργασιακό μεσαίωνα, όταν ο πλούτος που παράγεται επιτρέπει την ευημερία όλων; Όταν τα κέρδη των τραπεζών αυξάνονται 72% από χρόνο σε χρόνο;
Σίγουρα είναι ισχυρή η συμμαχία Ευρωπαϊκής Ένωσης, εργοδοτών, κυβερνήσεων που παίρνουν αυτές τις αποφάσεις, αλλά αντλούν αλαζονεία από το ότι τους ξαναεπιλέγουμε, όταν ψηφίζουμε, δίνοντας το πράσινο φως να συνεχίσουν και από τις χλιαρές αντιδράσεις.
Το δρόμο για τον τελευταίο νόμο που πάει επικουρικά μας στο ΙΚΑ, τον άνοιξε ο νόμος που κάνει έμμεσα υποχρεωτική την ένταξη των ταμείων κύριας στο ΙΚΑ και δίνει δικαίωμα στον υπουργό το δικαίωμα να παρεμβαίνει στα επικουρικά και αυτός είναι ο 3029 του Ρέππα.
Τι στάση είχαμε ως συνδ. κίνημα; Οι εν ενεργεία έδειξαν ανοχή στον 3029 , που στο τέλος έφτασε και σε διεκδίκηση εποικοδομητικής εφαρμογής του. Οι συνταξιούχοι ψελίσαμε διαμαρτυρίες και στο τέλος και αυτές τις κατάπιαμε.
Σήμερα, βέβαια, ακούσαμε από τα πλέον αρμόδια χείλη, ότι ο νόμος 3029 έγινε καθ’ υπόδειξη της Ευρ. Ένωσης, αλλά με την έγκριση των ΓΣΕΕ-ΟΤΟΕ. Αυτός ο νόμος και αυτή η στάση άνοιξε ή όχι την ακόρεστη όρεξη των τραπεζιτών να τα θέλουν όλα; Αποδεικνύεται ότι η τακτική να κάνουμε παραχωρήσεις και να δίνουμε συναίνεση σε περικοπή εργατικού κόστους για μεγαλύτερη κερδοφορία της τράπεζας όχι μόνο δε φέρνει διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, αλλά ούτε προστασία από αντεργατικά-αντιασφαλιστικά μέτρα.
Η δύναμη να τους σταματήσουμε βρίσκεται στην ενότητα. Αλλά ενότητα δεν οικοδομείται πάνω στη λογική ότι ο ένας νόμος είναι ανεκτός γιατί τον έκανε το δικό μου κόμμα. Ενότητα δεν οικοδομείται όταν οι ενεργεία για να προλάβουν τα ελλείμματα του επικουρικού αποφασίζουν να συρρικνώσουν τις συντάξεις. Ενότητα δεν φτιάχνεται όταν μπορεί να μην είμαστε σαν τον ΟΤΕ, αλλά δεν αντιδρούμε όταν εδώ και πολλά χρόνια καθιερώθηκε το 10% του προσωπικού να είναι επενοικιαζόμενοι και το προσωπικό να έχει ήδη μειωθεί κατά 20%. Ενότητα δεν φτιάχνεται όταν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ προτείνει να πληρώσουν για το ασφαλιστικό όσοι έχουν εισόδημα πάνω από 1.200 ευρώ. Με αυτές τις λογικές δημιουργείται πρόσφορο έδαφος να τρωγόμαστε οι ενεργεία με τους συνταξιούχους, οι μητέρες της 25ετίας με τους συνταξιούχους της 35ετίας, αυτοί που περιμένουν πως και πως την εθελουσία με τους υπόλοιπους.
Συνάδελφοι, μόνο αν βγάλουμε τα συμπεράσματά μας για τη δική μας στάση και τακτική απέναντι σε κυβερνήσεις, κόμματα και πρακτικές, μπορούμε να αλλάξουμε πορεία. Η ενότητα οικοδομείται μόνο στο πλαίσιο της αγωνιστικής διεκδίκησης για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας, της απόρριψης ένταξης των ταμείων μας στο ΙΚΑ, της ανατροπής όλων των αντιασφαλιστικών νόμων είτε είναι του ΠΑΣΟΚ, είτε της ΝΔ, της επιστροφής των κλεμμένων στα ταμεία, της αναπροσαρμογής των συντάξεων. Αλλιώς έχουμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης για το μέλλον των παιδιών μας σε ένα εργασιακό τοπίο με ανεργία, μερική απασχόληση, ελαστικές σχέσεις, ελαστικό ωράριο, μισθούς πείνας και συντάξεις μακρινό όνειρο.
Απαιτείται :
Να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας, να προστατέψουμε τα ταμεία μας, να αντισταθούμε στην ένταξη στο ΙΚΑ. Να αντιδράσουμε στα σχέδια κυβερνήσεων, τραπεζιτών, Ευρ. Ένωσης. Να αντισταθούμε στη μαύρη προπαγάνδα τους.
Οι μόνες προτάσεις από τον νυν πρόεδρο, αλλά και από την πρώην πρόεδρο του συλλόγου μας ήταν να πάμε σε δικαστικές προσφυγές. Καλές είναι και οι προσφυγές, καλές και οι μελέτες και οι δημόσιες σχέσεις. Όμως, αν δεν υπάρχει κινητοποίηση και διεκδίκηση, όσοι εναποθέτουν εκεί ελπίδες θα διαψευστούν, γιατί και το ασφαλιστικό, είναι πολιτική υπόθεση.
Έχουμε δύναμη και ας απαξιώνεται από τον κ. Τζούλη που λέει το αντίθετο. Έχουμε δύναμη, που παίρνει σάρκα και οστά, όταν δεν περιορίζεται μόνο στους τέσσερις τοίχους του Τιτάνια. Αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις για τις συντάξεις και τη ζωή μας, μας φαίνονται ψηλοί, γιατί εμείς είμαστε σκυμμένοι.
15.11.2005 Μπικάκη Μαρία
Ειπώθηκαν πολλά εδώ μέσα για οικονομική αδυναμία των ταμείων. Τα σχέδια για την παράδοση των ταμείων μας σε όσους καραδοκούν να τα αλώσουν χρησιμοποιούν συνέχεια την κινδυνολογία περί βιωσιμότητας. Ας μην πέφτουμε στην παγίδα.
Η πραγματικότητα είναι ότι τα ταμεία μας έχουν τεράστια περιουσία, που είναι ικανή να παρέχει συντάξεις, με την προϋπόθεση της καταβολής των εργοδοτικών εισφορών για όλους τους εργαζόμενους της ΕΤΕ . Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η περιουσία δημιουργήθηκε από τις εισφορές, που όλοι επί δεκαετίες δίναμε για κύρια και επικουρική, και ήταν το διόλου ευκαταφρόνητο 50% του μισθού μας. Η ληστεία με την άτοκη εκμετάλλευσή τους από τις τράπεζες και η τακτική της διοίκησης να μειώνει το προσωπικό και να χρησιμοποιεί εργαζόμενους , που δεν είναι ασφαλισμένοι στα ταμεία μας, ασφαλώς είναι υπεύθυνη για την χαμηλή σήμερα εισροή πόρων στα ταμεία μας, που προοδευτικά θα δημιουργήσει και οργανικά ελλείμματα. Όμως, η περιουσία είναι δική μας αποταμίευση και η παροχή συντάξεων είναι από δικά μας χρήματα και όχι θέμα αλληλεγγύης γενεών, όπως ακούστηκε εδώ μέσα, που σημαίνει ότι παραγράφουμε την κλοπή και τις ευθύνες κυβερνήσεων και τραπεζών γι αυτήν.
Σκεφτείτε τι περιουσία έχει συγκεντρωθεί, παρά την κλοπή στα ταμεία μας. Και αυτή την έχουν βάλει στο μάτι. Πηγαίνοντας στο ΙΚΑ τα αποθεματικά τους θα περάσουν κατευθείαν στη διαχείριση κυβερνητικών κλιμακίων για να διαχειρίζονται σύμφωνα με τις πολιτικές τους προτεραιότητες, όπως κάλυψη ελλειμμάτων του προϋπολογισμού, δημόσια έργα, επιδοτήσεις συμπράξεων δημόσιου- ιδιωτικού τομέα και άλλα. Ετοιμάζουν σχετικό νομοσχέδιο. Έτσι θα μπαλώσουν τα δικά τους δημοσιονομικά ελλείμματα και θα συνεχίσουν την πολιτική περικοπών για τους εργαζόμενους-συνταξιούχους και παροχών για τους εργοδότες.
Η νέα κλοπή των ταμείων περνάει πιο αναίμακτα μέσα από την αλλαγή των φορέων ασφάλισης. Η είσοδος των ταμείων στο ΙΚΑ, φέρνει σε αυτούς την πολυπόθητη διαχείριση της περιουσίας μας, που είναι το 12% της περιουσίας του ΙΚΑ. Φέρνει όμως σε μας σταδιακή μείωση των συντάξεων και αλλαγή των ορίων ηλικίας. Στόχους, που από κοινού προωθούν με τις κατευθύνσεις και τις οδηγίες η ΕΕ, η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, και εξυπηρετούν την ελάφρυνση των βιομηχάνων, τραπεζιτών, εφοπλιστών.
Όταν πρόσφατα το ΔΝΤ δήλωσε ότι πρέπει οι συντάξεις να περικοπούν και να δίνονται στα 75, ο εκπρόσωπός του απάντησε σε ερώτηση για το πολιτικό κόστος, κυνικά αστειευόμενος, «Να μην ψηφίζουν οι συνταξιούχοι». Μήπως, όμως, και τώρα που ψηφίζουμε είμαστε επικίνδυνοι; Τις ίδιες απόψεις έχουν και προωθούν συναινετικά τα κόμματα που εναλλάσσονται σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση επί χρόνια. Ακόμα και μετά την πρόσφατη ψήφιση του νόμου 3371 ο υπουργός εργασίας Παναγιωτόπουλος δήλωσε ότι το ασφαλιστικό πρέπει να αναθεωρήσει παραμέτρους και τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, δηλαδή το ύψος των συντάξεων και τα όρια για μητέρες, στο όνομα δήθεν της βιωσιμότητας.
Που αντλούν αυτό το θράσος για τα απανωτά αυτά κτυπήματα, που μας οδηγούν σε ασφαλιστικό και εργασιακό μεσαίωνα, όταν ο πλούτος που παράγεται επιτρέπει την ευημερία όλων; Όταν τα κέρδη των τραπεζών αυξάνονται 72% από χρόνο σε χρόνο;
Σίγουρα είναι ισχυρή η συμμαχία Ευρωπαϊκής Ένωσης, εργοδοτών, κυβερνήσεων που παίρνουν αυτές τις αποφάσεις, αλλά αντλούν αλαζονεία από το ότι τους ξαναεπιλέγουμε, όταν ψηφίζουμε, δίνοντας το πράσινο φως να συνεχίσουν και από τις χλιαρές αντιδράσεις.
Το δρόμο για τον τελευταίο νόμο που πάει επικουρικά μας στο ΙΚΑ, τον άνοιξε ο νόμος που κάνει έμμεσα υποχρεωτική την ένταξη των ταμείων κύριας στο ΙΚΑ και δίνει δικαίωμα στον υπουργό το δικαίωμα να παρεμβαίνει στα επικουρικά και αυτός είναι ο 3029 του Ρέππα.
Τι στάση είχαμε ως συνδ. κίνημα; Οι εν ενεργεία έδειξαν ανοχή στον 3029 , που στο τέλος έφτασε και σε διεκδίκηση εποικοδομητικής εφαρμογής του. Οι συνταξιούχοι ψελίσαμε διαμαρτυρίες και στο τέλος και αυτές τις κατάπιαμε.
Σήμερα, βέβαια, ακούσαμε από τα πλέον αρμόδια χείλη, ότι ο νόμος 3029 έγινε καθ’ υπόδειξη της Ευρ. Ένωσης, αλλά με την έγκριση των ΓΣΕΕ-ΟΤΟΕ. Αυτός ο νόμος και αυτή η στάση άνοιξε ή όχι την ακόρεστη όρεξη των τραπεζιτών να τα θέλουν όλα; Αποδεικνύεται ότι η τακτική να κάνουμε παραχωρήσεις και να δίνουμε συναίνεση σε περικοπή εργατικού κόστους για μεγαλύτερη κερδοφορία της τράπεζας όχι μόνο δε φέρνει διεύρυνση των δικαιωμάτων μας, αλλά ούτε προστασία από αντεργατικά-αντιασφαλιστικά μέτρα.
Η δύναμη να τους σταματήσουμε βρίσκεται στην ενότητα. Αλλά ενότητα δεν οικοδομείται πάνω στη λογική ότι ο ένας νόμος είναι ανεκτός γιατί τον έκανε το δικό μου κόμμα. Ενότητα δεν οικοδομείται όταν οι ενεργεία για να προλάβουν τα ελλείμματα του επικουρικού αποφασίζουν να συρρικνώσουν τις συντάξεις. Ενότητα δεν φτιάχνεται όταν μπορεί να μην είμαστε σαν τον ΟΤΕ, αλλά δεν αντιδρούμε όταν εδώ και πολλά χρόνια καθιερώθηκε το 10% του προσωπικού να είναι επενοικιαζόμενοι και το προσωπικό να έχει ήδη μειωθεί κατά 20%. Ενότητα δεν φτιάχνεται όταν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ προτείνει να πληρώσουν για το ασφαλιστικό όσοι έχουν εισόδημα πάνω από 1.200 ευρώ. Με αυτές τις λογικές δημιουργείται πρόσφορο έδαφος να τρωγόμαστε οι ενεργεία με τους συνταξιούχους, οι μητέρες της 25ετίας με τους συνταξιούχους της 35ετίας, αυτοί που περιμένουν πως και πως την εθελουσία με τους υπόλοιπους.
Συνάδελφοι, μόνο αν βγάλουμε τα συμπεράσματά μας για τη δική μας στάση και τακτική απέναντι σε κυβερνήσεις, κόμματα και πρακτικές, μπορούμε να αλλάξουμε πορεία. Η ενότητα οικοδομείται μόνο στο πλαίσιο της αγωνιστικής διεκδίκησης για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας, της απόρριψης ένταξης των ταμείων μας στο ΙΚΑ, της ανατροπής όλων των αντιασφαλιστικών νόμων είτε είναι του ΠΑΣΟΚ, είτε της ΝΔ, της επιστροφής των κλεμμένων στα ταμεία, της αναπροσαρμογής των συντάξεων. Αλλιώς έχουμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης για το μέλλον των παιδιών μας σε ένα εργασιακό τοπίο με ανεργία, μερική απασχόληση, ελαστικές σχέσεις, ελαστικό ωράριο, μισθούς πείνας και συντάξεις μακρινό όνειρο.
Απαιτείται :
Να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας, να προστατέψουμε τα ταμεία μας, να αντισταθούμε στην ένταξη στο ΙΚΑ. Να αντιδράσουμε στα σχέδια κυβερνήσεων, τραπεζιτών, Ευρ. Ένωσης. Να αντισταθούμε στη μαύρη προπαγάνδα τους.
Οι μόνες προτάσεις από τον νυν πρόεδρο, αλλά και από την πρώην πρόεδρο του συλλόγου μας ήταν να πάμε σε δικαστικές προσφυγές. Καλές είναι και οι προσφυγές, καλές και οι μελέτες και οι δημόσιες σχέσεις. Όμως, αν δεν υπάρχει κινητοποίηση και διεκδίκηση, όσοι εναποθέτουν εκεί ελπίδες θα διαψευστούν, γιατί και το ασφαλιστικό, είναι πολιτική υπόθεση.
Έχουμε δύναμη και ας απαξιώνεται από τον κ. Τζούλη που λέει το αντίθετο. Έχουμε δύναμη, που παίρνει σάρκα και οστά, όταν δεν περιορίζεται μόνο στους τέσσερις τοίχους του Τιτάνια. Αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις για τις συντάξεις και τη ζωή μας, μας φαίνονται ψηλοί, γιατί εμείς είμαστε σκυμμένοι.
15.11.2005 Μπικάκη Μαρία
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
