ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Συνταξιούχων Εθνικής Τράπεζας
Τηλ. : 6973848654, 6977685036
Ανακ. Νο 3, 18/4/2007

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ

Αποδείχτηκε ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. απομυζά τα λεφτά των ασφαλισμένων για αποπληρωμή δημόσιου χρέους, κάλυψη στρατιωτικών δαπανών, κομματικές ανάγκες, προμήθειες μεσαζόντων και μίζες ημετέρων. Οι μεγαλύτερες απάτες, που συνήθως μένουν και ατιμώρητες, είναι αυτές που γίνονται από τους κρατούντες σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας (βλέπε και εκχώρηση ΔΕΚΟ και δημόσιας γης).
Είναι πλέον φανερό ότι ο νόμος 3371, που εντάσσει τα επικουρικά ταμεία των τραπεζών στο ΙΚΑ με τις δυσμενείς επιπτώσεις στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, αποσκοπούσε εκτός από την απαλλαγή των τραπεζιτών από τις υψηλές εισφορές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις και στην ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των αποθεματικών και της περιουσίας των ταμείων μας. Πρόκειται για νομότυπη ληστεία.
Μην ξεχνάμε ότι μόνο η περιουσία του ταμείου κύριας σύνταξης, που θα πάει στο ΙΚΑ με το νόμο 3029 του ΠΑΣΟΚ, αντιστοιχεί στο 1/9 της περιουσίας του ΙΚΑ, που έχει 145 φορές πολλαπλάσιο αριθμό ασφαλισμένων. Η ένταξη μας στο ΙΚΑ, για κύρια σύνταξη με το νόμο του ΠΑΣΟΚ και για επικουρική με το νόμο της Ν.Δ., αποτελεί νέο γύρο καταλήστευσης των αποθεματικών των ταμείων μας (θυμηθείτε την παλιότερη άτοκη αποταμίευση τους για παροχή δανείων στους βιομήχανους).
Με τη σύνθεση των διοικητικών συμβουλίων των ταμείων μας, που δεν ήταν και αυτή που έπρεπε, υπήρχε μια μικρή δυνατότητα εργατικού ελέγχου και πληροφόρησης για τα διαχειριστικά τους ζητήματα. Τώρα με το πέρασμα της περιουσίας και της διαχείρισης στο ΙΚΑ, άρα σε κεντρικά κυβερνητικά κλιμάκια, και ο όποιος εκπρόσωπος των εργαζόμενων θα έχει διακοσμητικό ρόλο.
Όποια πολιτική οπτική και να έχει ο κάθε συνδικαλιστής εκπρόσωπός μας, που είχε δώσει τη σιωπηρή συναίνεσή του στην εφαρμογή των νόμων για τη διάλυση των ταμείων μας, τώρα δεν έχει καμιά δικαιολογία και πρόσχημα. Η μη αντίδραση αποτελεί συναίνεση στη λεηλασία των χρημάτων εργαζόμενων και συνταξιούχων της Εθνικής.
Ο διοικητής βιάζεται να εφαρμόσει το νόμο, δημιουργεί τετελεσμένα και εντάσσει τους προσληφθέντες μετά το 2005 στο ΕΤΕΑΜ (επικουρική του ΙΚΑ). Οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, πλειοψηφία στο ΣΥΕΤΕ, πάλι δεν ψηφίζουν στο ταμείο επικούρησης για να πάρουμε έστω τις αυξήσεις της κυβερνητικής πολιτικής στις επικουρικές μας συντάξεις για 2006, 2007. Οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ των συνταξιούχων, πλειοψηφία στο δικό μας σύλλογό, σφάζονται με τους αντίστοιχους εν ενεργεία, αλλά περιορίζουν τις «διεκδικήσεις» τους στις επισκέψεις στο Διοικητή μήπως πάρουμε κάποια παροχή-επιδοματάκι. Οι τραπεζίτες υπερασπίζονται τα εργοδοτικά τους συμφέροντα και οι συνδικαλιστές του δικομματισμού δεν υψώνουν τείχος αντίστασης στις κυβερνητικές επιλογές. Αυτά είναι εμπόδια για την υπεράσπιση του παρόντος και του μέλλοντος των συντάξεων μας. Η τακτική της συμμόρφωσης με τους νόμους και μετά της προσπάθειας για άμβλυνση των συνεπειών τους αποδεικνύεται αναποτελεσματική. Τα δικαιώματά μας συνεχώς αμφισβητούνται και υπονομεύονται από τον εργασιακό και ασφαλιστικό μεσαίωνα που μας ετοιμάζει από κοινού το μπλοκ εξουσίας εργοδοτών, κυβερνήσεων, πολυεθνικών οργανισμών και ΜΜΕ
Οι νόμοι αυτοί δεν επιδέχονται βελτίωση, παρά μόνο κατάργηση. Η νεολαία αποδεικνύεται πιο ικανή να πετύχει αποτελέσματα. Στη Γαλλία αντιπάλεψε στους δρόμους και μετά την ολοκλήρωση του το νόμο για την πρώτη απασχόληση και ανάγκασε την κυβέρνηση σε κατάργησή του. Οι δικοί μας φοιτητές με τις καταλήψεις τους δημιούργησαν τεράστιες δυσκολίες στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση-επιχειρηματικοποίηση της εκπαίδευσης, ενώ καθυστερούν και την προώθηση από την κυβέρνηση άλλων αντιασφαλιστικών-αντεργατικών μέτρων.
ΓΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΟΛΑ
Απαιτείται να ξεπεράσουμε όλους τους τεχνητούς διαχωρισμούς (παλιοί-νέοι, εν ενεργεία και συνταξιούχοι, κ.α.) και τις μυωπικές πολιτικές των συνδικαλιστών (ο ένας νόμος είναι καλός γιατί τον έκανε το δικό μου κόμμα και ο άλλος δεν είναι) και να ενωθούμε στον αγώνα διεκδικώντας όλα μας τα ασφαλιστικά δικαιώματα και όχι μόνο για μας, αλλά για όλους τους εργαζόμενους.
Το μόνο που μπορεί να μας προστατεύσει είναι ο κοινός αγώνας με γνώμονα τα δικά μας συμφέροντα, τις ανάγκες μας και το δίκιο μας ως άνθρωποι που εργαστήκαμε, πληρώσαμε εισφορές και έχουμε δικαίωμα στις συντάξεις που ξέραμε. Δεν διαπραγματευόμαστε το δίκιο μας, δεν το βάζουμε σε συμψηφισμό, δεν το παζαρεύουμε ανάλογα με το ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση.
Χρειαζόμαστε ένα τέτοιο προσανατολισμό και ριζοσπαστική δράση αν θέλουμε να έχουμε νίκες για :

§ ΤΗ ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΜΑΣ
§ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΜΑΣ
§ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΥΝ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΙΚΑ
§ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ
§ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ