1η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΑΣ;

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ : ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΥΣ: ΚΙΝΗΤΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΧΕΣ

Τι σημαίνουν για όλους μας οι εξελίξεις στην Εμπορική Τράπεζα ;
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έφερναν αντιασφαλιστικούς νόμους τον ένα πίσω από τον άλλο και χειρότερο. Η σεμνότητα και η ταπεινότητα της τωρινής κυβέρνησης επιτάσσει να εξαγγέλλονται «προτάσεις» από τους τραπεζίτες.
Μετά από συνάντηση του πρωθυπουργού με τον διοικητή της Εμπορικής Τράπεζας, ο διοικητής εξαγγέλλει «προτάσεις» για το ασφαλιστικό των εργαζόμενων της Εμπορικής που περιλαμβάνουν μεταφορά του επικουρικού στο ΙΚΑ (η κύρια σύνταξη είναι στο ΙΚΑ) και αύξηση των ορίων ηλικίας. Στόχος του η απαλλαγή της Τράπεζας από την υποχρέωση να καλύπτει τα ελλείμματα του επικουρικού ταμείου. Δηλώνει: «Όσοι πουν όχι παίρνουν βαριά ευθύνη για το μέλλον της Τράπεζας». Πρόκειται για καθαρό εκβιασμό : ή συναινείτε για τον περιορισμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων σας ή σας χρεώνουμε την ούτως ή άλλως προδιαγεγραμμένη πορεία ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής Τράπεζας. Ιδιωτικοποίηση, που απαιτεί ως όρο την ανατροπή των ασφαλιστικών παροχών και σηματοδοτεί και αυτή, όπως και όλη η οικονομική πολιτική την ακόμα δυσμενέστερη για τους εργαζόμενους αναδιανομή του πλούτου.
Έκτοτε ξετυλίγεται ένα συνεχές μπαράζ στο ίδιο αντεργατικό μοτίβο με την πρόταση Σάλλα-ΕΕΤ, τη δημοσιοποίηση της άρνησης Αράπογλου για συνεισφορά σε ενιαίο επικουρικό όλων των τραπεζών, τοποθετήσεις τραπεζιτών, συνεχείς συναντήσεις κυβέρνησης, τραπεζιτών, συνδικαλιστών .
Τζάμπα λεφτά από τον προϋπολογισμό για επιδοτήσεις των επιχειρήσεων υπάρχουν. Όμως, για τους εργαζόμενους και για τα ταμεία τους, υπάρχουν μόνο ελλείμματα.
Τι και αν τα δημιούργησαν οι κυβερνήσεις και οι τράπεζες; Θυμίζουμε την άτοκη εκμετάλλευση των αποθεματικών των ταμείων, τις επιδοτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου από αυτά, τις υποχρεωτικές επενδύσεις στο χρηματιστήριο, την πολιτική που εφαρμόζουν οι τράπεζες για το προσωπικό (χαριστικοί βαθμοί στα μεγάλα στελέχη, προσλήψεις από την ελεύθερη αγορά στελεχών κατευθείαν σε ψηλές θέσεις, συντάξεις διοικητών, ύψος συντάξεων μεγαλοδιευθυντών, ευρεία χρησιμοποίηση ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας). Την ευθύνη για την κάλυψη των ελλειμμάτων δηλώνουν ότι δεν μπορούν να την πάρουν η κυβέρνηση και οι τράπεζες. Η μεν κυβέρνηση έχει να δίνει λεφτά από τους φόρους μας στους βιομηχάνους και τις επιχειρήσεις, οι δε τράπεζες δεν μπορούν να περιορίσουν τη συσσώρευση κερδών για την οποία καμαρώνουν. Αυτές κάνουν προτάσεις για να σηκώσουν το βάρος οι εργαζόμενοι περικόπτοντας ασφαλιστικά δικαιώματα.
Η σημερινή εξέλιξη δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία». Από το 2000 προειδοποιούσαμε : «….Το κυβερνητικό σχέδιο του κατακερματισμού των εργαζόμενων με τα διαφορετικά επίπεδα ρυθμίσεων, είναι πολύ βολικό για την επίθεση με δόσεις και ανά κλάδο, που τα ισοπεδώνει στο τέλος όλα. Είναι μεθοδευμένο για να απομονώνονται όποια τμήματα εργαζομένων δέχονται την επίθεση και να υποκύπτουν όντας ήδη ακρωτηριασμένα, διχασμένα αλλά και ξεκομμένα από άλλα τμήματα εργαζόμενων, χαρακτηριζόμενα ως συντεχνίες με προνόμια…..Στόχος τους είναι να σύρουν την ΟΤΟΕ σε ένα διάλογο δήθεν για τους όρους και τις προϋποθέσεις ένταξης στο ΙΚΑ, άρα και για το παζάρεμα των μέχρι σήμερα δεδομένων. Έτσι η ΟΤΟΕ, που πρόβαλε ως τώρα τον στόχο για το «Ενιαίο Ταμείο Κύριας Σύνταξης» για όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους, να το απεμπολήσει και να παζαρεύει νέες ρυθμίσεις…..Είναι φανερό ότι στη νέα κατάσταση οι κατακτήσεις συνέχεια αμφισβητούνται. Οι όποιες νησίδες ευνοϊκότερων ρυθμίσεων για κάποιους εργαζόμενους κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή από κατάργηση.»
Πράγματι, η ΟΤΟΕ αποδέχτηκε την προσχώρηση όλων για κύρια σύνταξη στο ΙΚΑ και μετέτρεψε το επόμενο διάστημα το στόχο της σε «Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης». Μάλιστα πρότυπο λειτουργίας του έθετε το επικουρικό ταμείο της Εμπορικής. Και τώρα εύλογα γεννιέται το ερώτημα τι θα γίνει όταν το πρότυπο εξαφανίζεται.
Από τότε λέγαμε ότι η συζήτηση δεν μπορεί να γίνεται για τη μορφή του ταμείου και να επισκιάζει το κύριο που είναι το περιεχόμενο, δηλαδή, οι εγγυημένες συντάξεις ως προς τα όρια ηλικίας και το ύψος των συντάξεων και των εισφορών με βάση τα καλύτερα δεδομένα για όλους.
Η ΟΤΟΕ, όμως, αποδέχτηκε εργοδοτικές και κυβερνητικές μεθοδεύσεις, υποτάχτηκε στην προπαγάνδα της συνευθύνης για τα ελλείμματα των ταμείων και δεν ύψωσε τείχος αντίστασης στον περιορισμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αντίθετα, ως υπεκφυγή και όχι ως άλμα προς τα εμπρός δημιούργησε έωλες προσδοκίες για ενιαίο ταμείο χάνοντας ή κερδίζοντας (κατ΄άλλη εκδοχή) χρόνο. Και τώρα επιδίδεται ερήμην των εργαζόμενων σε ένα «διάλογο» με τους τραπεζίτες διολισθαίνοντας συνεχώς σε εκπτώσεις.
Εμείς επιμένουμε και ζητάμε όχι μόνο για τους τραπεζοϋπαλλήλους, αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος για όλους τους εργαζόμενους :
Ø Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων 1902/90, 2084/92, 3029/02.
Ø Σύνταξη ίση με το μισθό εξόδου. Επανασύνδεση των συντάξεων με τους μισθούς των εν ενεργεία.
Ø Όριο παροχής σύνταξης τα 30 χρόνια δουλειάς και πριν από την ηλικία των 55 ετών. Ευνοϊκότερα όρια για βαριά και ανθυγιεινά και μητέρες με ανήλικα παιδιά.
Ø Υπεράσπιση των όρων, ορίων και διατάξεων των καταστατικών των ξεχωριστών ταμείων, που ευνοούν τους εργαζόμενους. Απόκρουση κάθε προσπάθειας περαιτέρω δυσμενέστερων αλλαγών και ταυτόχρονα μέτρα εξομοίωσης όλων των παροχών και εισφορών του κάθε ξεχωριστού ταμείου με το καλύτερο κεκτημένο στον τραπεζοϋπαλληλικό χώρο στην κατεύθυνση της ενοποίησης όλων των ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων.
Ø Αύξηση όλων εργοδοτικών εισφορών του κλάδου στα επίπεδα της Εθνικής στην κατεύθυνση της μείωσης ή και κατάργησης της εργατικής εισφοράς.
Ø Εγγύηση των συντάξεών μας από το Κράτος και τους εργοδότες, επιστροφή των κλεμμένων και κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων από την εργοδοσία που τα δημιούργησε.
Ø Κατάργηση των διαχωρισμών των εργαζόμενων σε πριν το ’83, μετά το ’83 και μετά το 92.
Ø Ενιαίο εργασιακό και ασφαλιστικό καθεστώς για όλους τους εργαζόμενους. Όχι στην ελαστική και ανασφάλιστη εργασία.

Το ζητούμενο, σήμερα, είναι η ποιότητα και η πληρότητα των παροχών και επιβοηθητικά η μορφή ή ο χαρακτήρας των ταμείων (ενιαία, αυτοδιαχειριζόμενα ή αυτοδιοικούμενα). Ένα ασφαλιστικό σύστημα εγγυημένο από κράτος με συντάξεις προέκταση του μισθού και όχι ως συντάξεις γήρατος.
Οι λογικές της ασφάλισης με βάση την ανταποδοτικότητα, τη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα, που επικαλούνται οι κυβερνήσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση και σε μεγάλο βαθμό και το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Τα δε πρόσφατα εφευρήματα περί εγγυημένων εισφορών αντί εγγυημένων παροχών, των τελεσιγράφων λόγω εφαρμογής των διεθνών λογιστικών προτύπων, που επικρέμονται ως δαμόκλειος σπάθη και οι μεθοδεύσεις για ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης μέσα και από τα λεγόμενα επαγγελματικά ταμεία πρέπει να μας βρουν κατηγορηματικά αντίθετους.
Οι εργαζόμενοι έχουν για γνώμονα ότι η σύνταξη υπήρξε κατάκτηση για τους εργαζόμενους στην βάση της εξασφάλισης της αξιοπρέπειας των απόμαχων της δουλειάς, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της συνδρομής στους μη ικανούς για εργασία από οποιαδήποτε αιτία. Τώρα που τα κέρδη των επιχειρήσεων έχουν φτάσει στα ύψη και όλοι θα μπορούσαν να έχουν ένα ικανοποιητικό επίπεδο αμοιβών και συντάξεων, τώρα θέλουν να μας στριμώξουν ακόμα περισσότερο για να μην διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν.
Ποιος όμως θα τα διεκδικήσει; Όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό το συνδ. Κίνημα δεν μπορεί να υπερασπίσει τα συμφέροντα μας αφού αποδέχεται το παζάρεμα με τη λογική της συνυπευθυνότητας για την κατάσταση. Και τα τερτίπια του είναι γνωστά, όπως και η υποταγή του στις κυβερνητικές επιδιώξεις παρά τις φραστικές καμιά φορά αντιθέσεις του και την προκήρυξη κάποιων απεργιών για άλλοθι και δικαιολόγηση του ρόλου τους.
Απαιτείται ένα εργατικό κίνημα που θα οικοδομηθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους, ξεπερνώντας τις ηγεσίες και τα όριά τους, με γνώμονα τις ανάγκες και τα δικαιώματα μας και θα διεκδικεί όλα όσα μας ανήκουν και όχι μόνο όσα μας επιτρέπουν τα όρια του συστήματος.
Έχουμε πλήρη συνείδηση ότι η επίθεση στο ασφαλιστικό συνδέεται με τα μέτρα για ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τα μέτρα για την παιδεία, την υγεία και όλο το πλέγμα των αντεργατικών ρυθμίσεων που θέλουν να μας οδηγήσουν σε φτηνή και ελαστική εργασία, χωρίς συλλογικές ρυθμίσεις αλλά εξατομικευμένα και κατακερματισμένα. Είναι κοινή επιδίωξη των εργοδοτών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των πολιτικών δυνάμεων που διαχειρίζονται το σύστημα.
Μπορεί αυτή η διαπίστωση να οδηγεί στη σκέψη ότι η όποια προσπάθεια των εργαζόμενων για βελτίωση της θέσης μας είναι μάταιη μπροστά στην παντοδυναμία τους και στον οδοστρωτήρα της συντονισμένης επίθεσης. Όμως, ρεαλισμός δεν είναι να αποδέχεσαι τη συνεχή επιδείνωση και να αναζητάς ατομική διάσωση. Ρεαλισμός είναι να ξέρεις ότι οι εργαζόμενοι έχουν κοινά συμφέροντα, κοινό μέλλον και μόνη δυνατότητα ανάκαμψης τον αγώνα. Τα μέτρα αφορούν όλους μας και πρέπει να αντιμετωπιστούν από όλους και στο σύνολο τους.

Συμμετέχουμε στις απεργιακές κινητοποιήσεις της ΟΤΟΕ, με τους δικούς μας στόχους χωρίς να έχουμε αυταπάτες για το ρόλο και τις προθέσεις της πλειοψηφίας της, που έφτασε να ζητά την ένταξη των ταμείων κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ.
Καλούμε την ΟΤΟΕ :
v Να σταματήσει το διάλογο με τους τραπεζίτες και να ανοίξει διάλογο με τους εργαζόμενους, με διαδικασίες στους χώρους δουλειάς που θα έχουν όχι μόνο ενημερωτικό αλλά και δεσμευτικό και αποφασιστικό χαρακτήρα και θα φτάνουν σε συνέδριο με άμεσα εκλεγμένους αντιπροσώπους.
v Να στηριχτεί στη γνώμη και στη θέληση των εργαζόμενων, να μην οπισθοχωρεί από τα αποφασισμένα του κλάδου και να προχωρήσει σε ουσιαστικούς αγώνες και σε συντονισμό με άλλους κλάδους ώστε να υπερασπίσουμε το δικαίωμα στην ασφάλιση τώρα.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΤΕ - ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ALFA BANK
ΤΡΑΠΕΖΟΫΠΑΛΛΗΛΟΙ ΑΠΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗ – ΕΜΠΟΡΙΚΗ - ΕΛΛΑΔΟΣ - EUROBANK